ба́ста! выкл разм básta!, genúg davón!

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ба́ста

выклічнік

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ба́ста межд., разг. ба́ста;

сказа́ў, і б.! — сказа́л, и ба́ста!

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ба́ста межд., разг. ба́ста, усё, кане́ц;

и ба́ста! і ба́ста!, і ўсё!, і кане́ц!

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ба́ста, выкл.

Разм. Даволі, хопіць, канец. Схаваўся ў гушчары асаковых зараснікаў, перавязаў нагу кашуляй, сказаў сам сабе: «Баста, адваяваўся, Тарас». Асіпенка.

[Іт. basta.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шаба́ш в знач. сказ., прост. шаба́ш, ба́ста, кане́ц;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ба́ста

(іт. basta)

хопіць, даволі!

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

básta!

int ба́ста!, го́дзе!, до́сыць!, даво́лі!

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

basta

баста, годзе, досыць, даволі, канец; і ўсё;

nie zapłacę więcej i basta — больш не заплачу і баста (і ўсё)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Бастава́ць. Рус. бастова́ть, укр. бастува́ти, польск. bastować. Утварэнне ад ба́ста! ’хопіць!’ (< італ. basta!). Яшчэ ў Даля бастоват́ь значыць ’канчаць, перастаць іграць’. Сучаснае значэнне з’явілася пазней. Гл. Шанскі, 1, Б, 54. Няясныя адносіны (запазычанне з рус. ці паралельныя ўтварэнні) між рус. і іншымі мовамі, дзе ёсць гэта слова.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)