Няво́шта (нево́што) ’нічога, жыве абы-як’ (Нас.), сюды ж таксама няўвошта («Энеіда навыварат»). З не + ва (ўва) ‑што, параўн. ст.-бел. ни в што ’у нішто’ і нівошта ’нічога’: Яму нівошта! (Бяльк.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Раскалава́ты ’разбэшчаны’ (іўеў., Сл. ПЗБ). Вытворнае ад раско́л ’гарэза, свавольнік’, што ўтварае сінанімічнае раско́льнік ’тс’. Утворана з суф. ‑ава‑, што нясе значэнне вялікай ступені праявы якасці, параўн. дуракава́ты і інш. Гл. раско́л.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Расто́ржка ’несабранасць’: расторжка мыслей; ’разрыў дамовы’: расторжка вѣнца (Нас.), што сведчыць пра непасрэдную сувязь з то́ргаць (гл.). Параўн. таксама ро́стыржка ’тс’, што выводзіцца з тарга́цца ’тузацца’ (Ласт.), гл. торгацца. Параўн. растаргнуцца (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
úngut
a нядо́бры
etw. für ~ néhmen* — крыўдзіцца на што-н.
nichts für ~ — не ў крыўду ка́жучы!, дару́йце [праба́чце], калі́ ла́ска
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
untergráben
* vt
1) падко́пваць
2) перан. падрыва́ць, падто́чваць (што-н.), шко́дзіць (чаму-н.)
séine Gesúndheit ist ~ — яго́ здаро́ўе пахісну́лася [падарва́на]
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
überéck
adv
1) па дыягана́лі, папяро́к, наўско́с
2) абы-цк, у беспара́дку
etw. ~ stéllen — паста́віць што-н. абы-цк [у беспара́дку]
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Verbót
n -(e)s, -e забаро́на
das ~ über etw. (A) verhängen — забараня́ць што-н. (загадам)
ein ámtliches ~ — афіцы́йная забаро́на
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
bedürfen
vt, vi (G) мець патрэ́бу (у чым-н.); патрабава́ць (што-н.)
das bedárf der Erläuterung — гэ́та патрабу́е тлумачэ́ння
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
besórgt
a клапатлі́вы
um [für] j-n, um [für] etw. (A) ~ sein — клапаці́цца, турбава́цца, хвалява́цца (за каго-н, за што-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Bürgschaft
f -, -en зару́ка, пару́ка, гара́нтыя
für j-n, für etw. ~ léisten — руча́цца [паручы́цца] за каго́-н., за што-н.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)