рэакты́ўны, ‑ая, ‑ае.
1. Які ўжываецца ў якасці рэактыву пры хімічных аналізах.
2. Здольны рэагаваць на знешнія раздражненні.
3. Які ўзнікае пад дзеяннем сілы аддачы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэакты́ўны, ‑ая, ‑ае.
1. Які ўжываецца ў якасці рэактыву пры хімічных аналізах.
2. Здольны рэагаваць на знешнія раздражненні.
3. Які ўзнікае пад дзеяннем сілы аддачы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тармажэ́нне, ‑я,
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цяжкавагаві́к, ‑а,
1. Спартсмен цяжкай вагі.
2. Конь цяжкавагавай пароды, здольны перавозіць вельмі цяжкія грузы; цяжкавоз.
3.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
часці́ца, ‑ы,
1. У граматыцы — службовае слова, якое не мае самастойнага значэння, а выражае розныя сэнсавыя, мадальныя і эмацыянальныя адценні слоў, словазлучэнняў і сказаў.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шліц, ‑а,
1. Проразь для адвёрткі ў галоўцы шрубы.
2. Разрэз на спінцы ці на баках пінжака, паліто і пад.
[Ням. Schlitz.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шпік 1, ‑у,
шпік 2, ‑а,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
штрэк, ‑а,
[Ад ням. Strecke.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шурф, ‑а,
[Ням. Schurf.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шхе́ры, ‑аў;
[Ад швед. skär — скалісты востраў.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
экспанава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе;
1. Выставіць (выстаўляць) для агляду, паказаць (паказваць) на выстаўцы.
2.
3. У шахматнай гульні — паставіць (ставіць) фігуру пад удар.
[Ад лац. exponere — выстаўляць, паказваць.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)