Verbum

засапці́ся, -пу́ся, -пе́шся, -пе́цца; -пёмся, -пяце́ся, -пу́цца; засо́пся, -сапла́ся, -ло́ся; зак. (разм.).

Тое, што і запыхацца.

З. ад хуткага бегу.

засарамаці́ць, -ачу́, -аці́ш, -аці́ць; -аці́м, -аціце́, -аця́ць; зак. (разм.).

Тое, што і засароміць.

Яго нічым не засарамаціш.

засаро́мецца, -меюся, -меешся, -меецца; зак.

Адчуць сорам, збянтэжанасць.

засаро́міць, -млю, -міш, -міць; -млены; зак., каго.

Дакараючы або выкрываючы ў чым-н., прымусіць адчуць моцны сорам.

З. гарэзніка.

засарэ́нне, -я, н.

Пашкоджанне страўніка чым-н., што трапіла ўнутр.

З. страўніка.

за́саўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -савак, ж.

Рухомая металічная або драўляная планка на прабоях для запірання дзвярэй.

Зачыніць дзверы на засаўку.

|| прым. за́савачны, -ая, -ае.

засвая́льнасць, -і, ж.

Здольнасць засвойвацца арганізмам або свядомаспю.

Добрая з. праграмы вучнямі.

Высокая з. кармоў.

засве́дчыць гл. сведчыць.

засво́іць, -о́ю, -о́іш, -о́іць; -о́ены; зак., што.

1. Успрыняўшы што-н. новае або чужое, зрабіць уласцівым, прывычным для сябе.

З. звычку.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Праглынуўшы, перапрацаваць у сабе (ежу, лякарства).

Арганізм добра засвоіў ежу.

3. Зразумеўшы, запомніць як мае быць.

З. школьны матэрыял.

|| незак. засво́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. засвае́нне, -я, н.

засвяці́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ве́ціцца; зак.

1. Пачаць свяціцца.

Удалечыні засвяціўся агеньчык.

2. перан., чым. Заззяць.

Вочы засвяціліся цеплынёй.

3. Сапсавацца ў выніку пападання святла (пра святлоадчувальную плёнку, паперу і пад.).

4. перан. Выявіць сябе, сваю ролю ў якой-н. справе, свае мэты, раней не вядомыя каму-н. (разм.).

|| незак. засве́чвацца, -аецца (да 3 і 4 знач.).