аўчы́ннік, ‑а, м.

Майстар, які вырабляе аўчыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

баніцёр, ‑а, м.

Спецыяліст, які праводзіць баніціроўку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абру́бшчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца абрубкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вышыва́льшчык, ‑а, м.

Мужчына, які займаецца вышываннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

газазва́ршчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца газазваркай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ганако́к, ‑а, м.

Мікроб, які выклікае ганарэю.

[Ад грэч. gonos — семя і kokkos — зерне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гарнаста́еў, ‑ева.

Які належыць гарнастаю. Гарнастаеў след.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гарсэ́тнік, ‑а, м.

Кравец, які шые гарсэты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гаспады́нін, ‑а.

Які належыць гаспадыні. Гаспадыніна хустка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзесяцігра́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дзесяць граней.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)