аднагу́чны, ‑ая, ‑ае.

Які аднастайна, манатонна гучыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адчэ́пшчык, ‑а, м.

Рабочы, які робіць адчэпку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ако́ршчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца акорваннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аму́раў, ‑рава.

Які належыць амуру. Амурава страла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

антымара́льны, ‑ая, ‑ае.

Які супярэчыць маралі; амаральны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апа́лубшчык, ‑а, м.

Рабочы, які рыхтуе апалубку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аплята́льны, ‑ая, ‑ае.

Які выкарыстоўваецца для аплёткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асуджа́льны, ‑ая, ‑ае.

Які асуджае. Асуджальны позірк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

атрафі́раваны, ‑ая, ‑ае.

Які атрафіраваўся, страціў жыццяздольнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аўтакранаўшчы́к, ‑а, м.

Машыніст, які абслугоўвае аўтакран.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)