эска́рп, ‑а, м.

Спец.

1. Задняя спадзістая сценка знадворнага рова ваеннага ўмацавання.

2. Супрацьтанкавая земляная загарода, якую ствараюць на схілах мясцовасці, звернутых у бок ворага. Над ціхаю ракой драты, драты, У беразе — ступенькамі эскарпы. Мільгаюць, разяваючы раты, У ціне люстраныя карпы. Калачынскі.

[Фр. escarpe.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́хадзіцца I сов., спец. (перебродить) вы́ходиться;

пі́ва ~дзілася — пи́во вы́ходилось

вы́хадзіцца II сов., разг. опра́виться;

хво́ры зусі́м ~дзіўся — больно́й совсе́м опра́вился

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

адці́снуты

1. отда́вленный;

2. отжа́тый;

3. оттеснённый, отти́снутый, отжа́тый, оттёртый;

4. отпеча́танный, отти́снутый;

5. спец. отти́снутый, отпеча́танный;

1-5 см. адці́снуць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

запа́льны

1. спец. запа́льный, зажига́тельный;

з. шнур — запа́льный шнур;

~ная бо́мба — зажига́тельная бо́мба;

2. тех., горн. затра́вочный;

з. по́рах — затра́вочный по́рох

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

абагаці́цца сов.

1. (стать богатым, состоятельным) разбогате́ть, обогати́ться;

2. перен. (стать более ценным, значительным по составу, содержанию) обогати́ться;

3. спец. обогати́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

пашы́раны

1. расши́ренный, уши́ренный;

2. расши́ренный;

3. распространённый;

4. спец. расши́ренный, разде́ланный, уши́ренный;

1-4 см. пашы́рыць;

5. расши́ренный; широ́кий; расшири́тельный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

ператра́ўлены I спец. перетра́вленный; см. ператраві́ць I

ператра́ўлены II перева́ренный; перерабо́танный; см. ператраві́ць II

ператра́ўлены III потра́вленный, перетра́вленный; см. ператраві́ць III

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

спалуча́льны

1. грам. соедини́тельный;

складаназлу́чаныя ска́зы са ~нымі адно́сінамі — сложносочинённые предложе́ния с соедини́тельными отноше́ниями;

2. спец. сочета́тельный;

с. рэфле́кс — сочета́тельный рефле́кс

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

уса́дка ж.

1. уса́живание;

у. даро́гі дрэ́вамі — уса́живание доро́ги дере́вьями;

2. спец. уса́дка;

у. чыгуну́ пры адлі́ўцы — уса́дка чугуна́ при отли́вке

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

па́ўза, ‑ы, ж.

1. Кароткі перапынак у гучанні чаго‑н. [Насця:] — Каб вы ведалі, як цудоўна жыць і змагацца... Змагацца і, — яна зрабіла паўзу, а потым шэптам выдыхнула: — кахаць... Шамякін. — Нічога, хадзіў нагамі, пазіраў вачамі, слухаў вушамі, — з горкай іроніяй загаварыў Саўка. Войт і яго прыяцелі клюнулі насамі і прыгнулі галовы. Невялікая, няёмкая паўза, некаторае замяшанне. Колас.

2. Перапынак у якім‑н. дзеянні, занятку, працэсе. Раней Ганін дзень меў нейкія незапоўненыя паўзы, пустыя часіны. Грамовіч.

3. Спец. Перапынак у гучанні музычнага твора або якой-небудзь яго часткі. // Значок для абазначэння гэтага перапынку ў нотах.

4. Спец. Пропуск ненаціскнога складу ў вершы, пераважна ў трохдольным.

[Грэч. páusis — прыпынак.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)