дэпе́ша

(фр. dépêche)

1) спешнае данясенне (дыпламатычнае, ваеннае і інш.);

2) уст. тое, што і тэлеграма.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

зы́чыць

(польск. życzyć)

1) жадаць, выказваць каму-н. якія-н. пажаданні;

2) абяцаць, прадказваць што-н.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кайнэ́

(гр. koine)

агульнанародная мова, што ўзнікла на аснове якога-н. пашыранага дыялекту або некалькіх дыялектаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

калю́вій

(лац. colluvio = нагрувашчванне)

абломкавы матэрыял абвалаў, асыпанняў, што нагрувашчваецца на схілах і каля падножжа гор.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кантыненталі́зм

(ад кантынентальны)

палітыка эканамічнага і палітычнага падначалення якіх-н. краін дзяржавай, што пануе на кантыненце.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

квіт

(польск. kwit < с.-в.-ням. quit, ад с.-лац. quitus = вольны)

тое, што і квітанцыя.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кембры́йскі

(ад англ. Cambria = даўняя назва правінцыі Уэльс у Англіі);

к. перыяд — тое, што і кембрый.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ко́лікі

(гр. kolike = кішачная хвароба)

рэзкі, востры боль, што ўзнікае пераважна пры захворваннях органаў стрававальнай сістэмы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

лагіцы́зм

(ад логіка)

кірунак у філасофска-лагічным абгрунтаванні матэматыкі, што спрабуе цалкам звесці яе да логікі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

лейшманіёзы

(ад лейшманія)

захворванні чалавека і жывёл, якія выклікаюцца лейшманіямі, што паражаюць скуру і слізістыя абалонкі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)