нарачны назоўнік | мужчынскі род
- Паслаць пісьмо нарачным.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
нарачны назоўнік | мужчынскі род
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
насмешлівы прыметнік
Які любіць насміхацца.
Які заключае ў сабе насмешку.
|| назоўнік: насмешлівасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
начотчык назоўнік | мужчынскі род
|| жаночы род: начотчыца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
падрадчык назоўнік | мужчынскі род
Арганізацыя (або, раней, асобны
|| прыметнік: падрадчыцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
пярэварацень назоўнік | мужчынскі род
Паводле паданняў —
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
развязны прыметнік
Залішне вольны, бесцырымонны (
|| назоўнік: развязнасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
сабутэльнік назоўнік | мужчынскі род | размоўнае
|| жаночы род: сабутэльніца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
качэўнік назоўнік | мужчынскі род
|| жаночы род: качэўніца.
|| прыметнік: качэўніцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
ліхі прыметнік
Які можа ці здольны прычыніць бяду, нядобры, злы.
|| назоўнік: ліхасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
лішэнец назоўнік | мужчынскі род | устарэлае
|| жаночы род: лішэнка.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)