Verbum

вартаўні́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Чалавек, які ахоўвае, вартуе што-н.

Начны в.

|| ж. вартаўні́ца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. вартаўні́цкі, -ая, -ае.

ветраго́н, -а, мн. -ы, -аў, м. (разм., неадабр.).

Легкадумны, пусты чалавек.

|| ж. ветраго́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. ветраго́нскі, -ая, -ае.

балбату́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м. (разм.).

Чалавек, які занадта многа гаворыць, пустаслоў.

Абяцанні балбатуна.

|| ж. балбату́ха, -і, ДМ -ту́се, мн. -і, -ту́х.

барахо́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Чалавек, які скупляе і перапрадае старыя рэчы.

|| ж. барахо́льшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. барахо́льшчыцкі, -ая, -ае.

англама́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які захапляецца ўсім англійскім.

|| ж. англама́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. англама́нскі, -ая, -ае.

англафо́б, -а, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які ненавідзіць усё англійскае.

|| ж. англафо́бка, -і, ДМ -бцы, мн. -і, -бак.

|| прым. англафо́бскі, -ая, -ае.

антыпо́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м., чый або каму (кніжн.).

Чалавек, процілеглы каму-н. па перакананнях, густах, уласцівасцях.

|| прым. антыпо́дны, -ая, -ае.

антысемі́т, -а, М -міце, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які непрыязна, варожа ставіцца да яўрэяў.

|| ж. антысемі́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

абвя́лы, -ая, -ае.

1. Прывялы, без жыццёвых сокаў (пра расліны).

Абвялая трава.

2. перан. Пазбаўлены сілы, бадзёрасці, здольнасці дзейнічаць, расслаблены.

А. ад слабасці чалавек.

кручкатво́р, -а, мн. -ы, -аў, м. (неадабр.).

Чалавек, схільны да кручкатворства.

|| ж. кручкатво́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

|| прым. кручкатво́рскі, -ая, -ае.