зарасці́, -расту́, -расце́ш, -расце́; -расцём, -расцяце́, -расту́ць; -ро́с, -расла́, -ло́; зак.

1. чым і без дап. Пакрыцца якой-н. расліннасцю, валасамі, поўсцю.

З. мохам.

З. барадой.

Сцежка зарасла.

З. граззю (перан.).

2. Пра рану: зажыць (разм.).

|| незак. зараста́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

зараўнава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; зак.

Зрабіць аднолькавым па ўзроўні з якой-н. паверхняй.

З. яму.

|| незак. зараўно́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

зараўці́, -раву́, -раве́ш, -раве́; -равём, -равяце́, -раву́ць; -ро́ў, -раўла́, -ло́; -раві́; зак.

1. Пачаць раўці.

Бык зароў.

2. перан. Голасна заплакаць; моцна закрычаць (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

зара́ць, -ру́, -рэ́ш, -рэ́; -ро́м, -раце́, -ру́ць; -ры́; -ра́ны; зак., што.

Плугам зняць з паверхні зямлі.

З. пагорак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

зарачы́ся, -раку́ся, -рачэ́шся, -рачэ́цца; -рачо́мся, -рачаце́ся, -раку́цца; -ро́кся, -ракла́ся, -ло́ся; зак.

Даць зарок не рабіць чаго-н.

З. ўжываць спіртное.

|| незак. зарака́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

зарва́цца, -рву́ся, -рве́шся, -рве́цца; -рвёмся, -рвяце́ся, -рву́цца; -рві́ся; зак. (разм.).

1. Вырвацца, зайсці далёка наперад у час атакі, наступлення.

2. перан. Не разлічыўшы сваіх сіл, магчымасцей, правоў, занадта далёка зайсці ў чым-н.

З. ў сваіх патрабаваннях.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Абарвацца ўнутры чаго-н. (пра нітку).

Нітка зарвалася ў клубку.

4. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Раптоўна спыніцца, абарвацца.

Голас зарваўся.

|| незак. зарыва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

зарва́ць, -рву́, -рве́ш, -рве́; -рвём, -рвяце́, -рву́ць; -рві́; -рва́ны; зак., што (разм.).

1. Тое, што і уварваць (у 1 знач.).

З. чужое.

2. Абарваць так, каб нельга было знайсці канца (пра нітку).

З. нітку ў матку.

Каб табе зарвала (разм.) — каб ты анямеў.

|| незак. зарыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

зардзе́цца, -е́юся, -е́ешся, -е́ецца; зак.

Стаць ярка-чырвоным, пачырванець.

Зардзелася ранішняя зара.

Зардзеліся шчокі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

заржаве́лы, -ая, -ае.

Пакрыты ржой, ржавы.

З. дрот.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

заржаве́ць гл. іржавець.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)