вярста́льшчык, ‑а, м.

Друкарскі рабочы, які займаецца вёрсткай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вяртлю́жны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да вертлюга.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вяршы́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да вяршыні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вятро́ўнікавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да вятроўніку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гадава́льніцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гадавальніка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

га́лчын, ‑а.

Які належыць галцы ​1. Галчына гняздо.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гарэлье́фны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гарэльефа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

га́цевы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гаці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

геатэктані́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да геатэктонікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ге́ліевы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гелію.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)