Verbum

зарані́ца, -ы, ж.

1. Перадсвітальная зара (паэт.).

2. Ранішняя зорка.

зара́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Ранішняя ці вячэрняя зорка або ўвогуле зорка (у 1 знач.).

Вячэрняя з.

У рацэ адбіваліся заранкі.

зара́нні, -яя, -яе (разм.).

Занадта ранні.

З. для купання час.

зара́ны, -ая, -ае.

Знесены і разрыхлены плугам.

Зараныя межы.

зарапа́д, -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Падзенне мноства метэораў, метэорны дождж.

|| прым. зарапа́дны, -ая, -ае.

зарапартава́цца, -ту́юся, -ту́ешся, -ту́ецца; -ту́йся; зак. (разм.).

Заблытацца, нагаварыць лішняга, недарэчнага, расказваючы што-н.

за́раснік, -у, мн. -і, -аў, м.

Густа парослыя кусты, дрэвы.

Лазовы з.

|| прым. за́раснікавы, -ая, -ае.

зарасці́, -расту́, -расце́ш, -расце́; -расцём, -расцяце́, -расту́ць; -ро́с, -расла́, -ло́; зак.

1. чым і без дап. Пакрыцца якой-н. расліннасцю, валасамі, поўсцю.

З. мохам.

З. барадой.

Сцежка зарасла.

З. граззю (перан.).

2. Пра рану: зажыць (разм.).

|| незак. зараста́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

зараўнава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; зак.

Зрабіць аднолькавым па ўзроўні з якой-н. паверхняй.

З. яму.

|| незак. зараўно́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

зараўці́, -раву́, -раве́ш, -раве́; -равём, -равяце́, -раву́ць; -ро́ў, -раўла́, -ло́; -раві́; зак.

1. Пачаць раўці.

Бык зароў.

2. перан. Голасна заплакаць; моцна закрычаць (разм.).