запраша́ць і запра́шваць гл. запрасіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

запрашэ́нне, -я, н.

1. гл. запрасіць.

2. Пісьмо, запіска з просьбай з’явіцца куды-н., прыняць удзел у чым-н.

Разаслаць запрашэнні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

запро́даж гл. запрадаць¹.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

запро́дажны гл. запрадаць¹.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

запро́шваць гл. запрасіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

запру́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, запру́д, ж.

1. Найпрасцейшая плаціна ў выглядзе насыпу, якая перагароджвае цячэнне ракі.

2. Загачаны вадаём.

|| прым. запру́дны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

запру́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак., што.

1. Перагарадзіць запрудай.

З. раку.

2. перан. Запоўніць сабой якую-н. прастору (разм.).

Людзі запрудзілі ўвесь двор.

|| незак. запру́джваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

запрыго́ніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены; зак., каго (што) (уст).

Зрабіць прыгонным, закабаліць.

|| незак. запрыго́ньваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. запрыго́ньванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

запрыме́ціць, -е́чу, -е́ціш, -е́ціць; -е́чаны; зак., каго-што (разм.).

Заўважыць, прымеціць.

З. знаёмага ў натоўпе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

запрыхо́даваць гл. прыходаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)