Verbum

запра́ва, -ы, ж.

Прыправа для стравы, закраса.

З. для салатаў.

заправі́ла, -ы, Д -у, Т -ам, м.; ДМ -е, Т -ай (-аю), ж., мн. -ы, -ві́л (разм.).

Пра таго, хто запраўляе ў якой-н. справе, верхаводзіць.

запра́віцца, -ра́ўлюся, -ра́вішся, -ра́віцца; зак.

1. Заправіць сваю машыну гаручым.

2. чым і без дап. Добра падсілкавацца (разм.).

|| незак. запраўля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́юцца.

|| наз. запра́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

запра́віць, -ра́ўлю, -ра́віш, -ра́віць; -ра́ўлены; зак., што.

1. Уставіць, усунуць у што-н.

З. штаны ў боты.

2. Падрыхтаваць да работы, ужывання, карыстання (пра механізмы, прыборы).

З. бак бензінам.

З. газавую лямпу.

3. Пакласці ў што-н. прыправу.

З. грыбы смятанай.

|| незак. запраўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. запра́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

|| прым. запра́вачны, -ая, -ае (паводле 2 знач.).

Заправачная станцыя.

запрага́цца гл. запрэгчы.

запрага́ць гл. запрэгчы.

запраграмава́ць гл. праграмаваць.

запрада́ць¹, -да́м, -дасі́, -да́сць; -дадзі́м, -дасце́, -даду́ць; -да́й; -да́дзены; зак., што (спец.).

Папярэдне дамовіцца аб продажы чаго-н.

|| незак. запрадава́ць, -даю́, -дае́ш, -дае́; -даём, -даяце́, -даю́ць; -дава́й.

|| наз. запро́даж, -у, м.

|| прым. запро́дажны, -ая, -ае.

запрада́ць², -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

Пачынаць прадзенне.

запраектава́ць гл. праектаваць¹.