пракажо́ны, ‑ага, м.

Чалавек, хворы на праказу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парано́ік, ‑а, м.

Чалавек, хворы на паранойю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недурны́, ‑ая, ‑ое.

Даволі разумны. Недурны чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

некурэ́ц, ‑рца, м.

Чалавек, які не курыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неўрапа́т, ‑а, М ‑паце, м.

Нервовахворы чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нуднава́ты, ‑ая, ‑ае.

Трохі нудны. Нуднаваты чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

манама́н, ‑а, м.

Чалавек, хворы на манаманію.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эфірама́н, ‑а, м.

Чалавек, які хварэе эфіраманіяй.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сервіз назоўнік | мужчынскі род

Поўны набор сталовай або чайнай пасуды на пэўную колькасць чалавек.

|| прыметнік: сервізны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

стыліст назоўнік | мужчынскі род

Чалавек, які валодае майстэрствам літаратурнага стылю, піша добрым стылем.

|| жаночы род: стылістыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)