гука́ць, гукну́ць

1. (клікаць) rfen* vt; nrufen* vt;

2. (im Wald) rfen* vt;

як гукне́ш, так і адгукне́цца wie man in den Wald hininruft, so schallťs zurück

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

сяк прысл, разм: (і) так і сяк auf jde mögliche Wise; auf jde Art, auf verschedene Art und Wise, so und so, auf dese und jne Wise

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

запіса́цца сов.

1. в разн. знач. записа́ться;

з. на прыём — записа́ться на приём;

з. ў калга́с — записа́ться в колхо́з;

я така́ўся, што не заўва́жыў, як прайшо́ў час — я так записа́лся, что не заме́тил, как прошло́ вре́мя;

2. разг. (зарегистрировать в загсе свой брак) расписа́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

шко́да I сущ., ж. вред м.; уще́рб м.;

зрабі́ць ~ду — причини́ть вред (уще́рб);

без ~ды для спра́вы — без уще́рба для де́ла

шко́да II в разн. знач., в знач. безл. сказ., вводн. сл., см. шкада́;

не так ш., як невыго́дапогов. не так жа́лко, как неудо́бно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

Наканована, наканава́на ’суджана, прадвызначана’ (бялын., Янк. 3.; Гарэц., барыс., Шн. 2), параўн.: калі памру, значыць, гэто так накановано (Дэмб.). Да кон, канаваць ’вызначаць лёс’, што звязана з уяўленнем пра вызначэнне лёсу чалавека ў самым пачатку яго жыцця, параўн. у Насовіча: Кому бог якую смерць конуець, наконуець, так і ўміраець кажен (Нас., 244).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

plan2 [plæn] v.

1. планава́ць, рабі́ць пла́ны;

The whole operation went exactly as planned. Уся аперацыя прайшла так, як было запланавана.

2. праектава́ць

plan out [ˌplænˈaʊt] phr. v. распланава́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

vicinity [vɪˈsɪnəti] n.

1. сусе́дства, блі́зкасць;

in the vicinity (of) блі́зка, паблі́зу (ад)

2. fml прыблі́зная ко́лькасць;

He is in the vicinity of 50. Яму недзе так гадоў 50.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Ды́мба ’высокі, нязграбны чалавек’ (Сл. паўн.-зах.). Запазычанне з літ. dìmba ’хто высокі’ (так Сл. паўн.-зах.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ву́хкаць ’вухаць’ (КТС). Так зв. «імітацыйны» дзеяслоў ад выклічніка вух (гл.); параўн. Васілеўскі, Прадукт. тыпы, 68, 84.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Перапарэ́ць ’скончыцца’ (карэліц., ЖНС). Да пера- і пара (гл.). Утворана так, як перавучыць < мука (Усціновіч, вусн. паведамл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)