варвары́зм

(гр. barbarismos)

запазычанае ці створанае па ўзору якой-н. іншай мовы слова або выраз, які парушае нормы дадзенай мовы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

жаргані́зм

(ад жаргон)

слова або выраз любога жаргону, якія выкарыстоўваюцца за яго межамі (толькі ў гутарковай мове і мастацкай літаратуры).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

эпіта́фія

[гр. epitaphios (logos) = надмагільнае слова]

1) надпіс на надмагільнай пліце;

2) кароткі верш, напісаны з выпадку чыёй-н. смерці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

суро́вы в разн. знач. суро́вый;

~вая зіма́ — суро́вая зима́;

с. зако́н — суро́вый зако́н;

с. по́зірк — суро́вый взгляд;

~выя сло́вы пра́ўды — суро́вые слова́ пра́вды

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

zagaić

зак. пачаць, адкрыць (сход; з’езд і да т.п.); сказаць уступнае слова;

zagaić posiedzenie — адкрыць пасяджэнне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Anglicism

[ˈæŋglɪ,sɪzəm]

n.

1) анге́льскасьць f., англіцы́зм m., анге́льшчына f. (звы́чаі, звы́чкі)

2) сло́ва ужыва́нае ў Анге́льшчыне; брытані́зм -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

concessive

[kənˈsesɪv]

adj.

1) канцэсі́йны

2) усту́плівы, пада́тлівы; прымірэ́нчы (тон)

3) уступа́льны

”though” is a concessive word — “хоць” — уступа́льнае сло́ва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

inflect

[ɪnˈflekt]

v.t.

1) гнуць; згіна́ць, угіна́ць

2) мяня́ць тон або́ вышыню́ го́ласу

3) мяня́ць канча́так сло́ва, скланя́ць або́ спрага́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

informal

[ɪnˈfɔrməl]

adj.

1) нефарма́льны; неафіцы́йны; без датрыма́ньня фарма́льнасьцяў

2) про́сты, во́льны; штодзённы (пра во́пратку)

3) гутарко́вы, размо́ўны, нелітарату́рны (сло́ва)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

nominative

[ˈnɑ:mənətɪv]

1.

adj.

назо́ўны

nominative case — назо́ўны склон

2.

n.

1) назо́ўны -ага m.

2) сло́ва ў назо́ўным скло́не

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)