Verbum

вы́слаць², -сцелю, -сцелеш, -сцеле; вы́сцелі; -сланы; зак., што.

Пакрыць усюды, услаць.

В. скрынку паперай.

|| незак. высціла́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

выхава́цель, -я, мн. -і, -яў, м.

Тое, што і выхавальнік.

|| ж. выхава́целька, -і, ДМ -льцы, мн. -і, -лек.

вы́цягаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

1. Выцягнуць у некалькі прыёмаў.

В. бярвенне з вады.

2. Пакрасці (разм.).

вы́чварны, -ая, -ае.

1. Мудрагелісты, напышлівы.

В. ўбор.

2. Тое, што і пачварны.

Вычварныя прывіды.

|| наз. вы́чварнасць, -і, ж.

вы́чухацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак. (разм.).

Справіцца з цяжкімі абставінамі, хваробай; акрыяць.

Так адхварэла на грып, што ледзь вычухалася.

вэ́дзгаць, -аю, -аеш, -ае; незак., што (разм.).

Брудзіць, пэцкаць.

|| зак. завэ́дзгаць, -аю, -аеш, -ае; -аны.

|| наз. вэ́дзганне, -я, н.

вяза́нне, -я, н.

1. гл. вязаць.

2. Тое, што звязана або вяжацца (пруткамі, кручком і пад.).

Адкласці ўбок в.

гарля́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (разм.).

1. Тое, што і дыхальнае горла.

2. Кадык.

|| прым. гарля́чны, -ая, -ае.

аснава́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., аснуе́цца; зак.

Тое, што і заснавацца (у 1 знач.).

|| незак. асно́ўвацца, -аецца.

ахава́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто ахоўвае што-н.

А. маралі.

|| ж. ахава́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.