шасцярня́, ‑і; мн. шасцерні, ‑яў; ж.

1. Спец. Зубчастае кола, якое перадае рух. Забіраліся хлопцы часам і на іншыя фабрыкі, здымалі калёсікі і шасцерні, качалі іх па бязлюдных вуліцах. С. Александровіч.

2. Запрэжка ў шэсць коней.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шпе́невы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да шпяня (у 1 знач.). У шпеневым аддзяленні чыгуналіцейнага цэха, куды спачатку зайшлі піянеры, было крыху цішэй, чым у кузні. Рунец. // У склад якога ўваходзіць шпень (шпяні). Шпеневы трансфарматар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закопёрщик

1. спец. закапёршчык, -ка м.;

2. (зачинщик) перен., прост. завада́тар, -ра м., зачы́ншчык, -ка м.; (верховод) верхаво́д, -да м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

закопёрщица

1. спец. закапёршчыца, -цы ж.;

2. (зачинщица) перен., прост. завада́тарка, -кі ж., зачы́ншчыца, -цы ж.; (верховодка) верхаво́дка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

вы́лов м., спец. вы́лаў, -лаву м., мн. нет; (неоконч. действие — обычно) выло́ўліванне, -ння ср.; (улов — ещё) уло́ў, род. уло́ву м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

золота́рь

1. (ювелир) уст. залата́р, -ра́ м.;

2. (позолотчик) спец. пазало́тнік, -ка м.;

3. (ассенизатор) прост., уст. залата́р, -ра́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

башма́к

1. чараві́к, -ка м.;

2. спец. башма́к, -ка́ м.;

◊

быть под башмако́м (у кого) быць пад пято́й (у каго);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

обви́вка ж.

1. абвіва́нне, -ння ср.;

2. абвіва́нне, -ння ср., абхо́пліванне, -ння ср.; см. обвива́ть;

3. спец. абмо́тка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

разва́ливать​II несов. (к разваля́ть);

1. с.-х. (разгребать, раскидывать) раскіда́ць, раскі́дваць, растраса́ць; (валки, навоз) разбіва́ць;

2. (тесто) спец. раска́чваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

пору́шить сов., прост.

1. разбуры́ць, пабуры́ць; (обрушить) абвалі́ць, абуры́ць;

2. (сдирая шелуху, очистить) спец. абадра́ць, ашатрава́ць;

3. уст. (нарушить) пару́шыць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)