цэйтно́т, ‑у, М ‑ноце, м.

Спец. Недахоп часу на абдумванне чарговых хадоў (пры гульні ў шашкі, шахматы з гадзіннікам). Апынуцца ў цэйтноце. □ У такім жорсткім цэйтноце .. [шахматыст] нарабіў шмат памылак і прайграў. «Беларусь». // перан. Пра адчувальны недахоп часу ў якой‑н. справе.

[Ням. Zeitnot ад Zeit — час і Not — патрэба.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цянёты, ‑аў; адз. няма.

Паляўнічыя сеткі для лоўлі звяроў і птушак. Нейкія цянёты блытаюцца навокал ног, рвуцца і зноў блытаюцца. Пестрак. // перан. Пра тое, што прыгнятае, перашкаджае свабодна дзейнічаць; пастка. [Сектанты] па-ранейшаму працягвалі лавіць у свае цянёты даверлівых людзей. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ча́шачка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

У батаніцы — вонкавая частка лісцікаў калякветніка, якая ахоўвае нераскрытую кветку і вяночак кветкі. // Пра вяночак кветкі. На цёмнай гладзі сонных луж балота, За снег нябёснай вышыні бялей, Закрасавалі чашачкі лілей. Багдановіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шыро́ка, прысл.

1. Прысл. да шырокі.

2. у знач. вык. Пра вялікую адлегласць да чаго‑н., працягласць куды‑н. — Я тут! — данёсся знізу глухі голас. — Тут сцежка... Шырокая! Во! Пяць крокаў.. Лезьце сюды смела... Тут шырока, я вам кажу... Самуйлёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экскурсаво́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Асоба, якая паказвае экскурсантам выстаўленыя для агляду экспанаты ці вядзе іх па выдатных, памятных мясцінах, суправаджаючы наказ неабходнымі тлумачэннямі. Мяркуючы па гаворцы, пытанне, хто будзе правадніком, экскурсаводам, ужо вырашана, — цяпер проста дамаўляюцца пра маршрут. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ягня́ і ягнё, ‑няці; мн. ‑няты, ‑нят; н.

Дзіцяня авечкі. // перан. Разм. Пра ціхага, пакорлівага, нясмелага чалавека. [Шэмет:] — Але ў барацьбе з воўчай ідэалогіяй няможна быць ягнём. Лобан. Голад і яму, Отто, скаваў рукі і ногі. І ён, Отто, пакорлівае ягнё. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

яхі́дна 1, ‑ы, ж.

1. Млекакормячая жывёліна атрада клаачных, накрытая іголкамі і поўсцю (водзіцца ў Аўстраліі, Новай Гвінеі, Тасманіі).

2. перан. Разм. Пра злога, каварнага чалавека. Не хлопец, а яхідна нейкая.

яхі́дна 2, ‑ы, ж.

Ядавітая аўстралійская змяя сямейства аспідаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

minor2 [ˈmaɪnə] adj.

1. нязна́чны, другаразра́дны;

a minor role нязна́чная ро́ля

2. несур’ёзны; лёгкі (пра хваробу, рану, аперацыю)

3. міно́рны, су́мны;

The novel ends on a minor note. Раман заканчваецца на мінорнай ноце.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

mortal2 [ˈmɔ:tl] adj.

1. сме́ртны;

We are all mortal. Мы ўсе смертныя.

2. смяро́тны; смяртэ́льны;

a mortal wound смяро́тная ра́на;

a mortal sin смяро́тны грэх

3. fml страшэ́нны (пра страх і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

muffle [ˈmʌfl] v.

1. глушы́ць, прыглу́шваць (пра гукі);

muffled voices прыглу́шаныя галасы́

2. ху́таць, заху́тваць; захіна́ць;

She muffled the child up in a blanket. Яна захутала дзіця ў коўдру;

muffle oneself ху́тацца, заху́твацца; захіна́цца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)