Verbum

загнаі́ць, -наю́, -но́іш, -но́іць; -но́ены; зак., што (разм.).

Даць чаму-н. загнаіцца.

З. рану.

|| незак. загно́йваць, -аю, -аеш, -ае.

закасцяне́лы, -ая, -ае.

1. Акамянелы, цвёрды, як костка.

Закасцянелая зямля.

2. Тое, што і закаснелы.

|| наз. закасцяне́ласць, -і, ж.

закіда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. гл. закінуць.

2. Намякаць на што-н. (разм.).

Я ведаю, куды ты закідаеш.

зако́нчыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак., што.

Давесці да канца; завяршыць, скончыць.

З. будаўніцтва.

|| незак. зака́нчваць, -аю, -аеш, -ае.

закусі́ць¹, -ушу́, -у́сіш, -у́сіць; -у́шаны; зак., што.

Моцна захапіць зубамі.

З. губу.

З. цуглі.

|| незак. заку́сваць, -аю, -аеш, -ае.

зала́паць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што (разм.).

Часта чапаючы, лапаючы, забрудзіць.

З. фіранку.

|| незак. зала́пваць, -аю, -аеш, -ае.

замыка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. гл. замкнуць.

2. што. Знаходзіцца ў канцы чаго-н., заключаючы сабой.

З. шэсце.

запужа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго (што).

Частымі пагрозамі зрабіць палахлівым.

З. дзіця.

|| незак. запу́жваць, -аю, -аеш, -ае.

заса́ліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак., што.

Запэцкаць чым-н. тлустым, зашмальцаваць.

З. фартух.

|| звар. заса́ліцца, -люся, -лішся, -ліцца.

застрачы́ць¹, -рачу́, -ро́чыш, -ро́чыць; -ро́чаны; зак., што.

Зашыць строчкай на швейнай машыне.

З. складку.

|| незак. застро́чваць, -аю, -аеш, -ае.