Verbum

намага́нне, -я, н.

1. гл. намагацца.

2. Фізічнае, разумовае або душэўнае напружанне, накіраванае на што-н.

Прыкласці ўсе намаганні.

насаба́чыцца, -чуся, -чышся, -чыцца; зак. (разм., груб., фам.).

Налаўчыцца, прывыкнуць што-н. рабіць.

За першы год насабачыўся ўсё рабіць.

наса́ліць, -лю, -ліш, -ліць; зак., што (разм.).

Намазаць, нацерці чым-н. тлустым.

Н. валасы.

|| незак. наса́льваць, -аю, -аеш, -ае.

настая́цца², 1 і 2 ас. не ўжыв., -аі́цца; зак.

Тое, што і настояцца.

Чай добра настаяўся.

|| незак. насто́йвацца, -аецца.

дэзынфармава́ць, -му́ю, -му́еш, -му́е; -му́й; -мава́ны; зак. і незак., каго-што.

Увесці (уводзіць) у зман няправільнай або фальшывай інфармацыяй.

дэлегава́ць, -гу́ю, -гу́еш, -гу́е; -гу́й; -гава́ны; зак. і незак., каго (што).

Паслаць (пасылаць), выбраць (выбіраць) дэлегатам.

Д. на з’езд.

дэпе́ша, -ы, мн. -ы, -пе́ш, ж.

1. Спешнае паведамленне (дыпламатычнае, ваеннае і пад.).

2. Тое, што і тэлеграма (уст.).

евангелі́чны, -ая, -ае.

Які адносіцца да рэлігійных пратэстанцкіх абшчын, што ў сваім веравучэнні кіруюцца толькі тэкстамі Евангелля.

Евангелічная царква.

жаўці́ць, жаўчу́, жо́ўціш, жо́ўціць; незак., што.

Рабіць жоўтым, афарбоўваць у жоўты колер.

|| зак. вы́жаўціць, -жаўчу, -жаўціш, -жаўціць; -жаўцены (разм.).

жу́хлы, -ая, -ае.

Такі, што страціў свежасць; няяркі, пацямнелы (пра фарбы, траву, лісце і пад.).

|| наз. жу́хласць, -і, ж.