realization, BrE -isation [ˌri:əlaɪˈzeɪʃn] n.
1. ажыццяўле́нне, выкана́нне; рэаліза́цыя;
the realization of one’s hopes ажыццяўле́нне спадзява́нняў
2. усведамле́нне; разуме́нне;
have a true reali zation of danger до́бра ўсведамля́ць небяспе́ку
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
reasonably [ˈri:znəbli] adv.
1. разу́мна, разва́жна, разва́жліва;
Despite her anger, she had behaved reasonably. Нягледзячы на злосць, яна паводзіла сябе разумна.
2. уме́рана, дапушча́льна; даво́лі;
reasonably well даво́лі до́бра
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
staff3 [stɑ:f] v. набіра́ць ка́дры, забяспе́чваць персана́лам, укамплекто́ўваць шта́ты
staff up [ˌstɑ:fˈʌp] phr. v. павялі́чваць штат;
It was a well-staffed up hotel. Гэта быў добра ўкамплектаваны штатамі гатэль.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Ingentibus inhians divitiis etiam mediocres amittit
Хто прагне вялікага багацця, губляе нават сярэдняе.
Кто жаждет большого богатства, теряет даже среднее.
бел. Хто хоча надта многа, той не мае і мала.
рус. Много желать ‒ добра не видать. За большим погонишься ‒ малое потеряешь.
фр. A vouloir trop obtient peu (Много желаешь, мало получаешь).
англ. Let well alone (Оставьте добро в покое, т. е. от добра добра не ищут).
нем. Wer zuviel faßt, läßt viel fallen (Кто слишком много хватает, у того мимо падает). Zuviel zerreißt den Sack (Излишек рвёт мешок).
Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)
падсо́бны, ‑ая, ‑ае.
Прызначаны ў дапамогу каму‑, чаму‑н.; дапаможны; другарадны. Падсобны матэрыял. Падсобнае прадпрыемства. Падсобнае памяшканне. □ У Крайцах былі чатыры двухкватэрныя катэджы для супрацоўнікаў, добра абсталяваная лабараторыя, клуб, бібліятэка, заалагічны музей і вялікая падсобная гаспадарка. В. Вольскі. // Які выконвае дапаможную работу. Першыя два месяцы Дзяніс працаваў падсобным рабочым: памагаў упарадкоўваць тэрыторыю завода. Гроднеў. / у знач. наз. падсо́бны, ‑ага, м. [Надзейка:] — Лётаеш, і ўсюды ты навічок, добра яшчэ, што не падсобным бяруць, а па чацвёртаму разраду. Сапрыка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
vertráut
a
1) блі́зкі, інты́мны; до́бра знаёмы
2) (mit D) до́бра знаёмы (з чым-н.), дасве́дчаны (у чым-н.)
sich mit etw. (D) ~ — máchen пазнаёміцца, асво́іцца (з чым-н.), прывы́кнуць, прызвыча́іцца (да чаго-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Ле́пей, ле́пяй, ле́пі, ле́пій ’лепш’ (Бяльк., Мядзв., ТСБМ, Касп., Сцяшк., КЭС, лаг.; маладз., Янк. Мат.), асіп., уздз. ’больш’ (Жд. 2; Бузук). Польск. lepiej, lepie, lepi, н.-луж. lěpjej, lěpʼ, в.-луж. lěpje, чэш. lépe, líp. Вышэйшая ступень ад добра. Прасл. lěpje, lěpěje, якое першапачаткова азначала ’прыгажэй’, утворана ад lěpъ. Гл. лепшы.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
*Пахо́дны, похо́дны ’прыдатны, выгодны’ (ТС), драг. походно́ ’зручна, добра, выгодна для хадзьбы’ (Клім.). Узыходзіць да прасл. xodьnъ(jь): славен. hȏden ’лёгкі на ногу, ходкі’, чэш. chodný, в.-луж. khódny, н.-луж. chódny, польск. chodny ’ходкі’, балг. ўре́миту й ходну ’самы час ісці’, — якое пазней кантамінавала з poxodъ ’паход, выхад, гулянне’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
behave
[bɪˈheɪv]
v.i.
1) трыма́цца, паво́дзіць сябе́
2) до́бра сябе́ паво́дзіць, нале́жна трыма́цца
Did you behave today? — Ці ты быў до́бры сёньня?
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
звя́зны, ‑ая, ‑ае.
1. Добра і паслядоўна выразаны, лагічны (пра выступленне, прамову і пад.). Звязнае выступленне. Звязны адказ. // Суцэльны (пра тэкст). Звязны тэкст дыктанта.
2. Які мае звязнасць (у 2 знач.). Звязная глеба.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)