злучэ́нне, ‑я, н.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. злучаць 1 — злучыць 1 і злучацца — злучыцца.
2. Тое, што злучае што‑н.; месца, дзе злучана што‑н. — Па сцежках і па дарозе пастаўлены дазоры .. На злучэнні дарог, у даліне, — ручны кулямёт. Самуйлёнак.
3. Вялікая вайсковая адзінка (брыгада, дывізія, корпус і пад.). Танкавыя злучэнні. Партызанскае злучэнне.
4. Рэчыва, малекула якога складаецца з атамаў некалькіх элементаў. Хімічнае злучэнне. Кіслароднае злучэнне.
5. Спосаб сувязі самастойных раўнапраўных слоў або сказаў. Сказы звязваюцца па спосабу злучэння і падпарадкавання.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Рубель (граш. адзінка) 2/588; 4/8, 58, 193; 6/614; 7/18; 9/159—160; 11/251, 570
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
ар
(фр. are, ад лац. area = плошча, паверхня зямлі)
адзінка зямельнай плошчы ў метрычнай сістэме мер, роўная 100 м2, або 0,01 га.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ват-секу́нда
(ад ват + секунда)
адзінка вымярэння работы электрычнага току, роўная рабоце, якая выконваецца за 1 с пры магутнасці току ў 1 ват.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
гал
[ад іт. G. Galilei = прозвішча іт. фізіка і астранома (1564—1642)]
адзінка паскарэння ў СГС сістэме адзінак, роўная 1 см/с2.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
га́ус
[ням. C. Gauss = прозвішча ням. матэматыка (1777—1855)]
адзінка магнітнай індукцыі ў СГС сістэме адзінак, роўная 104 вебера на 1 м2.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
графе́ма
(ад гр. graphe = рыса, лінія)
лінгв. мінімальная адзінка пісьмовай мовы, якая адпавядае фанеме або яе варыянту ці паслядоўнасці фанем у вуснай мове.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
лі
(кіт. li)
1) кітайская мера даўжыні, роўная 576 м або 644,6 м;
2) кітайская адзінка вагі золата і серабра, роўная 37,5 мг.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
стыльб
(гр. stilbo = ззяю)
адзінка яркасці, роўная яркасці паверхні плошчай 1 см2 у перпендыкулярным да яе напрамку пры сіле святла 1 кандэла.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
электро́н-вольт
(ад электрон- + вольт)
адзінка энергіі ў атамнай і ядзернай фізіцы, роўная энергіі, якую набывае электрон, праходзячы розніцу патэнцыялаў у 1 вольт.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)