аблі́сцелы, ‑ая, ‑ае.

Які пакрыўся лісцем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гукаўло́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які ўлоўлівае гукі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акругле́лы, ‑ая, ‑ае.

Які зрабіўся круглым.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зацёклы, ‑ая, ‑ае.

Які зацёк; зацёкшы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

звільгатне́лы, ‑ая, ‑ае.

Які стаў вільготным.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

святлопраніка́льны, ‑ая, ‑ае.

Які прапускае святло.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

слабаду́шны, ‑ая, ‑ае.

Які вызначаецца слабадушнасцю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стра́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які страўляецца, ператраўляецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трохпе́рсцевы, ‑ая, ‑ае.

Які выконваецца трохперсцем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тугаву́хі, ‑ая, ‑ае.

Які недачувае; глухаваты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)