паадганя́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; зак., каго-што.

Адагнаць усіх, многіх або ўсё, многае.

П. сабак.

П. лодкі ад берага.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

паадця́гваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

Адцягнуць, перамясціць куды-н. усё, многае або ўсіх, многіх.

П. жэрдзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

паадшу́кваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

Адшукаць усіх, многіх або ўсё, многае.

П. сваякоў.

П. згубленыя рэчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

павыву́чваць, -аю, -аеш, -ае; зак., каго-што.

Вывучыць усё, многае або ўсіх, многіх.

П. вершы.

Павывучваў сыноў на аграномаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

павыкалу́пваць і павыкалу́пліваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Калупаючы, выняць адкуль-н. усё, многае.

П. зярняты з коласа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

павыкла́дваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Выкласці, вылажыць усё, многае.

П. пакункі з сумкі.

П. сцены керамічнай пліткай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

павыраза́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

Выразаць усё, многае.

П. старыя дрэвы.

П. патрэбныя артыкулы з газет.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

павыто́птваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Вытаптаць усё, многае або ў многіх месцах.

П. усю траву.

П. сцежкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

падава́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Рабочы, які падае што-н. куды-н.

|| ж. падава́льшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

падма́н, -у, м.

1. гл. падмануць.

2. Памылковае ўяўленне пра што-н., абман.

П. пачуццяў.

|| прым. падма́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)