Verbum

клінаста́т

(ад гр. klino = нахіляю + -стат)

прыбор, які выкарыстоўваецца ў доследах па фізіялогіі раслін для пазбаўлення ад аднабаковага ўплыву на іх некаторых фактараў знешняга асяроддзя (у асноўным сілы прыцяжэння, святла).

радыёзо́нд

(ад радыё- + зонд)

метэаралагічны прыбор, які падымаецца ў атмасферу паветраным шарам для вымярэння ціску, тэмпературы і вільготнасці паветра на розных вышынях і перадае вынікі гэтых вымярэнняў з дапамогай радыёхваляў.

стэрэапрае́ктар

(ад стэрэа- + праектар)

прыбор, які дае магчымасць па пары сумежных фотаздымкаў аднавіць і вымераць прасторавую мадэль сфатаграфаванага аб’екта і адначасова атрымаць на паперы вынікі вымярэнняў у выглядзе тапаграфічнага плана.

фікса́тар

(фр. fixateur, ад лац. fixus = нерухомы, нязменны)

1) прыбор або прыстасаванне для рэгулявання, замацоўвання чаго-н.;

2) хімічнае рэчыва, якім фіксуюць клеткі, тканкі, органы для захавання іх прыжыццёвай структуры.

радыёінтэрферо́метр

(ад радыё- + інтэрферометр)

прыбор для вымярэння розных фізічных велічынь, звязаных з радыёхвалямі, напр. хуткасці пашырэння іх, вуглавых размераў крыніцы, адлегласці ад яе; прынцып работы гэтага прыбора заснаваны на інтэрферэнцыі радыёхваляў.

радыя́тар

(ад лац. radiare = выпраменьваць)

1) прыстасаванне ў рухавіках унутранага згарання для ахаладжэння вады або масла;

2) награвальны прыбор у сістэме ацяплення, па ўнутраных каналах якога цыркуліруе гарачая вада або пара.

рэду́ктар

(лац. reductor = які адводзіць)

1) механізм, які служыць для перадачы вярчэння ад аднаго вала да другога (зубчастая або чарвячная перадача);

2) прыбор, які зніжае ціск вадкасці, газу ў сістэме рухавікоў.

таймо́граф

(англ. timograph, ад time = час + гр. grapho = пішу)

прыбор, які рэгіструе час узнікнення і працягласць працэсаў або з’яў; выкарыстоўваецца для кантролю часу работы машын, працягласці якой-н. аперацыі і інш.

фарынато́м

(ад лац. farina = мука + гр. tome = разразанне)

прыбор для папярочнага разразання зярнят пшаніцы або ячменю з мэтай вызначэння іх шклопадобнасці, якая з’яўляецца важкай прыкметай для ацэнкі мукамольна-хлебапечных якасцей зярнят.

апара́т

(лац. apparatus = падрыхтаваны)

1) прыбор, прыстасаванне для якой-н. пэўнай работы (напр. тэлефонны а., фатаграфічны а.);

2) сукупнасць органаў, якія выконваюць якую-н. асобную функцыю ў арганізме (напр. зрокавы а., стрававальны а.);

3) органы кіравання (напр. дзяржаўны а.);

4) сукупнасць работнікаў установы, арганізацыі (напр. а. міністэрства, гандлёвы а.);

5) заўвагі, паказальнікі і іншы дапаможны матэрыял для навуковай працы, выдання (напр. даведачны а.).