АКЫ́Н,

паэт-імправізатар і пясняр, майстар вусна-паэт. творчасці ў казахаў, кіргізаў і некат. інш. народаў. Імправізуе ў форме песеннага рэчытатыву пад акампанемент домбры. Мастацтва імправізацыі патрабуе высокай прафес. падрыхтоўкі, ведання нар. жыцця, нар. творчасці і мовы, чым вылучаліся многія непісьменныя акыны. Шырокае прызнанне акыны звычайна набывалі пасля айтысаў — песенных спаборніцтваў.

т. 1, с. 224

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ВАЯ́Н (Vaillant) Андрэ

(3.11.1890, г. Суасон, Францыя — 23.4.1977),

французскі мовазнавец. З 1920 праф. Вышэйшай школы ў Парыжы. Даследаваў стараслав. мову («Падручнік стараславянскай мовы», т. 1—2, 1948), гіст. граматыку і лексікалогію слав. моў («Параўнальная граматыка славянскіх моў», т. 1—5, 1950—77). Рэд. «Revue des études slaves» («Агляд славянскіх даследаванняў»).

т. 4, с. 52

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Ляні́вец ’паўднёваамерыканская млекакормячая жывёліна з сямейства Bradypodidae (ТСБМ). Запазычана з рус. мовы, дзе ленивец ’тс’ з польск. leniwiec (Слаўскі, 4, 153). Не выключана магчымасць запазычання непасрэдна з польск. мовы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ні́зкі, -ая, -ае; ні́жэйшы.

1. Малы па вышыні, які знаходзіцца на невялікай вышыні ад зямлі.

Нізкае дрэва.

Н. плот.

Ляцець нізка (прысл.).

2. Які не дасягнуў звычайнай сярэдняй нормы, пэўнага ўзроўню.

Н. ціск.

Нізкая тэмпература.

3. Дрэнны па якасці або наогул дрэнны.

Нізкая якасць драўніны.

4. перан. Подлы, ганебны.

Н. учынак.

Так рабіць нізка (у знач. вык.).

5. У 18 — пачатку 19 ст. пра стыль мовы: звычайны, просты, не прыняты ў літаратуры.

6. Невялікай вышыні (пра гукі, голас і пад.).

Н. бас.

Н. голас.

Спяваць нізка (прысл.).

|| памянш.-ласк. ні́зенькі, -ая, -ае (да 1 знач.).

|| наз. ні́засць, -і, ж. (да 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уро́к, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Вучэбная работа, зададзеная вучню.

Вывучыць у.

Не зрабіў урокаў.

Складаны ў.

На заўтра ў мяне многа ўрокаў.

2. Вучэбная гадзіна, прысвечаная асобнаму прадмету.

У. роднай мовы.

Званок на ў., з урока.

Зарабляць урокамі (даючы прыватныя ўрокі).

3. Работа, якая павінна быць выканана да пэўнага тэрміну (уст.).

Выканаць дзённы ў.

4. перан. Нешта павучальнае, з чаго можна зрабіць вывад на будучае.

Урокі гісторыі.

Атрымаць добры ў.

Гэта табе будзе ў. надалей.

◊

Браць урокі чаго ў каго — вучыцца ў каго-н. прыватным чынам, не ў школе.

Браць урокі музыкі.

Даваць урокі — выкладаць асобным вучням, не ў школе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

транскры́пцыя

(лац. transcriptio = перапісванне)

1) дакладная перадача на пісьме ўсіх асаблівасцей жывой гаворкі літарамі алфавіта і некаторымі спецыяльнымі знакамі;

2) перадача элементаў адной мовы пры дапамозе літар іншай мовы;

3) пералажэнне музычнага твора для выканання на іншым інструменце або для іншага складу інструментаў ці галасоў больш творчага характару, чым аранжыроўка; вольная апрацоўка твора ў віртуозным стылі;

4) біял. біясінтэз рыбануклеінавай кіслаты ў жывых клетках, першы этап рэалізацыі генетычнай інфармацыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

English​1 [ˈɪŋglɪʃ] n.

1. англі́йская мо́ва;

spoken English размо́ўная англі́йская мо́ва;

British/American English брыта́нскі/амерыка́нскі варыя́нт англі́йскай мо́вы;

English-speaking countries англамо́ўныя краі́ны;

Old English старажы́тная англі́йская мо́ва;

Middle English сярэдневяко́вая англі́йская мо́ва;

What is the English for “дом”? Як па-англійску «дом»?

2. the English англіча́не

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

lesson [ˈlesn] n.

1. (in, on) уро́к, заня́ткі;

an English lesson уро́к англі́йскай мо́вы;

a lesson in maths уро́к матэма́тыкі;

take/give lessons браць/дава́ць уро́кі

2. уро́к, перасцяро́га, перасцеражэ́нне;

teach smb. a lesson правучы́ць каго́-н.;

Let that be a lesson to you. Няхай гэта будзе для вас урокам.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

steep​3 [sti:p] v.

1. мачы́ць, вымо́чваць; насто́йваць, зава́рваць;

Steep the vegetables for two hours in water. Пакладзіце гародніну на дзве гадзіны ў ваду.

2. fml паглыбля́цца, ца́лкам аддава́цца (чаму-н.);

He steeped himself in German. Ён паглыбіўся ў вывучэнне нямецкай мовы;

She steeped in prejudice. Яна загразла ў забабонах.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ідэагра́ма

(ад гр. idea = паняцце + -грама)

умоўны знак, які абазначае (у адрозненне ад літары) не гук якой-н. мовы, а цэлае паняцце, напр. кітайскі або егіпецкі іерогліф, матэматычная лічба і знак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)