перагартава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

1. Загартаваць больш, чым трэба, звыш нормы; сапсаваць празмернай загартоўкай. Перагартаваць сталь.

2. Адпусціўшы гарт, загартаваць нанава. Перагартаваць крохкае лязо сякеры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэ́туш, ‑ы, ж.

Выпраўленне, падрысоўванне фотаздымка або негатыва і пад. — Я пайду ды аддам мастаку на рэтуш. Здымкаў дадзім як больш, яны паласу ўпрыгожаць, — заспяшаўся Шаевіч. Сабаленка.

[Фр. retouche.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

таўсце́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; незак.

Станавіцца тоўстым, больш тоўстым. Рост мазалёў [Тамаш] заўважаў кожны раз, калі мазоль нават на валасок таўсцеў. Бядуля. Кляні ты пана — пан таўсцее. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

annihilate

[əˈnaɪəleɪt]

v.t.

1) зьніштажа́ць, зьнішча́ць, разбура́ць

The flood annihilated over thirty villages — Паво́дка зьні́шчыла больш за тры́ццаць вёсак

2) разьбіва́ць

to annihilate an army — разьбі́ць во́йска

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Расшабуня́ць (рышшыбуня́ць) ’раскідаць’ (чавус., Нар. сл.), расшабуня́цца ’паводзіць сябе больш развольнена, бессаромна’ (Нас.). Да шабуняць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дыкта́т

(ням. Diktat, ад лац. dictatum = тое, што прадыктавана)

патрабаванне, якое прадыктавана адным, больш моцным бокам для абавязковага выканання другім, слабейшым бокам (напр. палітыка дыктату).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

дэта́ль

(фр. détail)

1) частка машыны, механізма, якая не можа быць разабрана на іншыя, больш дробныя часткі;

2) прыватны факт, драбніца (напр. удакладніць дэталі маршрута).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

In lympha tacita truciora latent aconita

У ціхай вадзе тоіцца больш грозная атрута.

В тихой воде прячется более грозный яд.

Гл.: Ab qua silente...

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

облагоро́дить сов.

1. нада́ць высакаро́днасць (высакаро́днасці), зрабі́ць высакаро́дным;

2. (улучшить породу, качество) бот., биол. акульту́рыць, пале́пшыць;

3. уст. (сделать более изысканным, утончённым) зрабі́ць больш прыго́жым; прыхарашы́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аберто́н

(ням. Oberton)

муз. дадатковы, больш высокі тон, які ўзнікае пры гучанні асноўнага тона і надае яму асаблівае адценне або тэмбр (параўн. унтэртон).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)