przeciągnąć

зак.

1. працягнуць;

2. перацягнуць;

przeciągnąć kogo na swoją stronę — перацягнуць каго на свой бок;

3. зацягнуць;

przeciągnąć sprawę — зацягнуць справу;

przeciągnąć strunę — перабраць меру

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

chink

I [tʃɪŋk]

1.

n.

1) шчы́ліна, расшчэ́піна

2) слабо́е ме́сца, слабы́ бок

2.

v.t.

зама́зваць, затыка́ць шчы́ліны

3.

v.i.

трэ́скацца, расшчэ́пвацца

II [tʃɪŋk]

1.

n.

1) бра́згат -у m. (жале́за, манэ́ты)

2) informal манэ́ты; гато́ўка f.

2.

v.i.

бра́згаць, пабра́згваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

left

I [left]

1.

adj.

ле́вы

left turn — паваро́т нале́ва

left bank (of a river) — ле́вы бе́раг, левабярэ́жжа n.

2.

adv.

нале́ва

3.

n.

ле́вы бок

on the left — зьле́ва, на ле́вым баку́

II [left]

v., past & p.p. of leave I

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

франта́льны

(фр. frontal, ад лац. frontalis)

1) накіраваны ў бок фронту праціўніка (гл. фронт 2); лабавы (напр. ф. удар);

2) размешчаны ў пярэдняй частцы чаго-н. (напр. ф-ая сцяна);

3) звернуты тварам да гледача (у выяўленчым, тэатральным мастацтве);

4) перан. агульны, адначасовы для ўсіх (напр. фае апытванне).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Асаве́ц 1 ’асінавы лес’ (Прышч., Яшкін), асавок ’маладыя асіны на расчышчаным месцы, групкі дрэў сярод поля, каля дарогі’ (Жучкевіч, Топон., 108). Ад аса ’асіна’ (гл. асіна) праз прыметнік асобы ’асінавы’ з дапамогай суфіксаў ‑ец, ‑ок. Параўн. тапонім Асінец.

Асаве́ц 2 ’ссунутая зямля па беразе, па касагоры’ (Яшкін), Грынблат (Весці АН БССР, 1965, 4) звязвае мясцовыя назвы тыпу Асавец і пад. з дзеясловам соваць (асоўвацца). Частка гэтых назваў звязваецца з аса ’асіна’, што датычыць іншых, то трэба ўлічыць яшчэ ўкр. осовн, осовня, осовна ’схіл гары, павернуты да сонца’ (Марусенка, Полесье, 239), якія, аднак, можна супаставіць з асоння ’тс’. Ст.-рус. осовьць азначае ’звычайная дарога’ (магчыма, але не абавязкова, па яру, па берагу, які асоўваецца, ці ўзгорку); балг. осое, серб.-харв. осој ’ценявы бок’, мак. осој ’вільготнае месца, дзе не грэе сонца’, славен. osoje, osovie ’ценявы бок, халадок’. Паўднёваславянскія словы адлюстроўваюць праслав. корань *soi̯‑, што захаваўся таксама ў выглядзе *sě‑ ў рус. сень, бел. засень. Так ці іначай наўрад ці тут можна выключыць шматразовыя народнаэтымалагічныя змены (параўн. укр. осоння пры сонце, сонечко), у тым ліку сувязі з сонцам, а потым з асоўваннем. Магчыма, што асавец першапачаткова азначала проста ’халадок’, а потым стала выкарыстоўвацца і як назва асінніку, і як назва дарогі, і як назва ценявога боку гары і наогул узгорка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пода́ться

1. в разн. знач. пада́цца;

дверь подала́сь дзве́ры падалі́ся;

пода́ться в сто́рону пада́цца ў бок;

пода́ться в го́род пада́цца ў го́рад;

2. перен. (уступить), разг. пада́цца, зда́цца, уступі́ць;

3. перен. асу́нуцца, змарне́ць;

он о́чень пода́лся ён ве́льмі асу́нуўся (змарне́ў); см. подава́ться.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Hüfte

f -, -n бядро́, сцягно́, бок; спарт. по́яс

~en fest! — ру́кі на [у] бо́кі! (каманда)

Béugen in den ~n — згіна́нне ту́лава (гімнастыка)

Hand an der ~! — рука́ на баку́! (каманда)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

her=

аддз. дзеясл. прыстаўка; часта злучаецца з іншымі прыстаўкамі, указвае на:

1) набліжэнне да таго, хто гаворыць: hérblicken глядзе́ць (у бок таго, хто гаворыць;

2) паходжанне: hérkommen* пахо́дзіць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

абапал, наабапал, паабапал, па абодва бакі, па адзін і па другі бок, па баках, з двух бакоў, з абодвух бакоў

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

ле́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Размешчаны з таго боку цела, дзе знаходзіцца сэрца; проціл. правы. Левая нага. Левае вуха. □ Пані Мар’я левай рукой трымала перад сабой разгорнутую кнігу, а ў правай — ручку. Брыль. // Размешчаны з боку той рукі, якая бліжэй да сэрца. Левы бок тулава. □ Па правай руцэ цягнуўся ельнік уперамешку з маладымі хвоямі, а з левага боку пачынаўся бярэзнік. Колас. // Размешчаны з боку левай рукі, па левы бок, калі стаць тварам у напрамку руху, цячэння і пад. Вада ў рацэ разлілася шырока, залівала ўвесь нізкі левы бераг. Чорны.

2. Палітычна радыкальны ці больш радыкальны, чым іншыя (ад левага боку парламенцкай залы, дзе па традыцыі размяшчаюцца члены радыкальных і рэвалюцыйных партый). Левая фракцыя парламента. Газеты левага напрамку. / у знач. наз. ле́выя, ‑ых. Пра людзей.

3. Які прыкрывае рэвалюцыйнай фразай дробнабуржуазную сутнасць; апартуністычны. Левы ўхіл. Левы эсэр. / у знач. наз. ле́выя, ‑ых. Пра людзей.

•••

Устаць з левай нагі гл. устаць.

Як левая нага хоча гл. нага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)