запане́лы, ‑ая, ‑ае.

Неадабр. Які запанеў; распанелы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зараджа́ючы, ‑ага, м.

Баец, які зараджае гармату.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вышыва́льшчык, ‑а, м.

Мужчына, які займаецца вышываннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

газазва́ршчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца газазваркай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ганако́к, ‑а, м.

Мікроб, які выклікае ганарэю.

[Ад грэч. gonos — семя і kokkos — зерне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гарнаста́еў, ‑ева.

Які належыць гарнастаю. Гарнастаеў след.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гарсэ́тнік, ‑а, м.

Кравец, які шые гарсэты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гаспады́нін, ‑а.

Які належыць гаспадыні. Гаспадыніна хустка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грані́льшчык, ‑а, м.

Майстар, які займаецца граненнем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грані́тчык, ‑а, м.

Рабочы, які апрацоўвае граніт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)