заляпі́ць, -ляплю́, -ле́піш, -ле́піць; -ле́плены; зак.
1. гл. ляпіць.
2. што чым. Замазаць, закрыць, заладзіць чым-н. ліпкім, мяккім.
З. дзірку глінай.
З. разбітую шыбу паперай.
3. што чым. Наклейваючы, пакрыць чым-н. паверхню (разм.).
Усю сцяну заляпілі афішамі.
4. каму і што каму. Нанесці ўдар (разм.).
З. аплявуху нахабніку.
З. у вуха.
|| незак. зале́пліваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
заляца́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак., да каго.
Аказваць увагу каму-н., імкнучыся выклікаць прыхільнасць.
З. да жанчыны.
|| наз. заляца́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
заляце́ць, -ячу́, -яці́ш, -яці́ць; -яці́м, -еціце́, -яця́ць; -яці́; зак.
1. Летучы, апынуцца дзе-н., трапіць куды-н.
Самалёт заляцеў за хмару.
Птушка заляцела ў акно.
2. У час палёту спыніцца дзе-н.
З. на спадарожны аэрадром.
|| незак. залята́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. залёт, -у, М -лёце, м. (спец.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
залячы́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ле́чыцца; зак. (разм.).
Зажыць у выніку лячэння.
Рана хутка залячылася.
|| незак. зале́чвацца, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
залячы́ць, -лячу́, -ле́чыш, -ле́чыць; -ле́чаны; зак.
1. што. Лечачы, загаіць што-н.
З. рану.
2. каго (што). Няўмелым лячэннем замарыць, змучыць (разм.).
|| незак. зале́чваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
замагі́льны, -ая, -ае (разм.).
Пра голас: глухі, як з магілы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
зама́заць, -а́жу, -а́жаш, -а́жа; -ма́ж; -а́заны; зак., што.
1. гл. мазаць.
2. Пакрыць слоем фарбы, мазі.
З. надпіс чарнілам.
3. Заляпіць замазкай або чым-н. мяккім, ліпкім.
З. дзіркі ў сценах глінай.
4. перан. Знарок прыкрыць, замаскіраваць (разм.).
З. недахопы.
|| незак. зама́зваць, -аю, -аеш, -ае (да 2—4 знач.).
|| наз. зама́званне, -я, н. і зама́зка, -і, ДМ -зцы, ж. (да 2 і 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
зама́зка, -і, ДМ -зцы, ж.
1. гл. замазаць.
2. Вязкае рэчыва для замазвання шчылін, трэшчын.
Аконная з.
|| прым. зама́зачны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
за́мак, -мка, мн. -мкі, -мкаў, м.
1. Палац і крэпасць феадала.
Сярэдневяковы з.
2. Назва некаторых палацаў, турмаў.
|| прым. за́мкавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)