сыхо́дзіць
1. гл сысці;
2. перан (размяшчацца, нахільна) ábsteigen* vi (s);
3. (з адмоўем «нe») (пастаянна знаходзіцца дзе-н) ímmer dabéi sein, nicht verlássen*;
не сыхо́дзіць з языка́ auf der Zúnge líegen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Падру́чны ’які знаходзіцца пад рукамі, заўсёды ёсць; які выконвае падсобную работу’ (ТСБМ). Да рука (гл.). Падру́чны (вол) ’левы вол, які «пад рукою»’ (Янк. 1), подру́чны конь (вол) ’тс’ (ТС). Рус. подру́чная лошадь ’прыпражны конь з правага боку’, дан. падру́чны (падру́шны) вол ’вол з левага боку’, укр. підру́чний (вол) ’тс’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Луці́ца ’сасна з тонкай абалонкай, моцнае бервяно з якой мае тонкія валокны’ (Маш.; лоеў., Мат. Гом.), ’лаза’, ’драўніна без сучкоў’ (Ян.). Укр. кіеўск. лути́ця ’малады слой дрэва, які знаходзіцца адразу пад карой’, жытом. лути́ця, лути́чина, лутичі́на ’стрыжань сасны ці елкі’, ’смалістая сасна або яліна’ (ЛАПП). Да лут 1 (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Прафа́н ’недасведчаны ў якой-небудзь галіне чалавек’ (ТСБМ). Крыніца слова ў лац. profānus ’неазнаёмлены; непасвячоны; які знаходзіцца па-за святыняй’, якое ад pro‑ ’перад’ і fānum ’асвечанае месца, храм’. У сучасных мовах з франц. profane ’асоба, якая не належыць да клану артыстаў’, распаўсюджана ў артыстычным жаргоне (Банькоўскі, 2, 779).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
underarm
[ˈʌndərɑ:rm]
1.
adj.
1) які́ знахо́дзіцца пад руко́ю
an underarm scar — шрам або́ рубе́ц пад руко́ю
2) падпа́хавы
an underarm deodorant — падпа́хавы дэзадара́нт
3) Sport пад руку́
an underarm throw — кідо́к пад руку́
2.
n.
па́ха f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
whereabouts
[ˈhwerəbaʊts]
1.
adv., conj.
дзе паблі́зу, блі́зка; дзе?
Whereabouts can I find a doctor? — Дзе тут паблі́зу мо́жна знайсьці ле́кара?
2.
n., pl.
прыблі́знае месцазнахо́джаньне n.
Do you know his whereabouts? — Ці вы ве́даеце, дзе ён знахо́дзіцца?
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
враща́ться
1. круці́цца; варо́чацца; вярце́цца;
2. перен. (бывать) быва́ць; знахо́дзіцца;
3. (вестись) ве́сціся;
пре́ния враща́лись вокру́г одного́ вопро́са спрэ́чкі вялі́ся вако́л аднаго́ пыта́ння;
4. страд. круці́цца; варо́чацца; вярце́цца; см. враща́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
DB
=
1.
Deutsche Bundesbahn – чыгункі Нямеччыны [Германіі]
2.
Deutsche Bundesbank Нямецкі федэральны банк
3.
Deutsche Bücherei – Нямецкая бібліятэка (знаходзіцца ў Ляйпцыгу)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
артэзія́нскі, ‑ая, ‑ае.
Які знаходзіцца ў глыбокіх ваданосных слаях пад натуральным ціскам; глыбінны. Артэзіянскія воды. // перан. Вельмі глыбокі, глыбінны. Высокая культура творчасці.. заключаецца ў.. выдатным уменні пранікаць у артэзіянскія глыбіні чалавечых сэрцаў. Адамовіч.
•••
Артэзіянскі калодзеж гл. калодзеж.
[Ад назвы фр. правінцыі Артуа (лац. Artesium).]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вібры́раваць, ‑руе; незак.
1. Знаходзіцца ў стане вібрацыі. Устанавілі, што станок пры павышаных абаротах сапраўды вібрыраваў. Кулакоўскі. Калі круціўся прапелер, агромністы жалезны дах напружана вібрыраваў. Паслядовіч.
2. Дрыжаць, пералівацца. Голас Булая вібрыраваў на самых высокіх нотах. Шыцік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)