апяку́н, апекуна, м.

1. Асоба, якой даручана апека, апякунства. Прызначыць апекуна.

2. перан. Той, хто ахоўвае, абараняе каго‑, што‑н. [Варакса:] — А ты, Міхал, добранькім апекуном выступіў. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

individual

[,ɪndɪˈvɪdʒuəl]

1.

n.

1) асо́ба f., індыві́дуум -а m.

2) асо́бны чалаве́к (асо́ба, індыві́дуум), асо́бная рэч (шту́ка)

2.

adj.

1) асо́бны; адасо́блены; своеасаблі́вы

2) адзіно́чны; паасо́бны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

АБВІНАВА́ЧАНЫ,

асоба, прыцягнутая да крымін. адказнасці ва ўстаноўленым законам парадку. Умовай прыцягнення асобы ў якасці абвінавачанага з’яўляецца наяўнасць дастатковых доказаў пра ўчыненне ёю злачынства. Прававое становішча абвінавачанага (працэсуальныя гарантыі, права на абарону і інш.) вызначаецца законам. Абвінавачаны, аддадзены пад суд, наз. падсудным.

т. 1, с. 17

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

abode​1 [əˈbəʊd] n.

1. fml ме́сца жыха́рства

2. жыллё, жытло́;

a person of no fixed abode асо́ба без пэ́ўнага ме́сца жыха́рства

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

attendant​1 [əˈtendənt] n.

1. асо́ба, яка́я абслуго́ўвае або́ дапамага́е;

a cloakroom attendant гардэро́бшчык; гардэро́бшчыца;

a medical attendant медсястра́

2. суправаджа́льнік; суправаджа́льніца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

correspondent [ˌkɒrəˈspɒndənt] n.

1. карэспандэ́нт (газеты, часопіса і да т.п.);

a war correspondent вае́нны карэспандэ́нт

2. асо́ба, з яко́й вядзе́цца перапі́ска; карэспандэ́нт

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

earner [ˈɜ:nə] n.

1. асо́ба, яка́я зарабля́е гро́шы; кармі́цель; кармі́целька

2. крыні́ца дахо́ду;

a nice little earner infml ве́льмі до́брая крыні́ца дахо́ду

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

influence​1 [ˈɪnflʊəns] n. (over, on/upon, with) уплы́ў, уздзе́янне;

under the influence of пад уплы́вам;

a man of influence уплыво́вая асо́ба

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

scholar [ˈskɒlə] n.

1. навуко́вец, дасле́дчык; асо́ба з вялі́кімі ве́дамі (звычайна гуманітарных навук);

a Greek history scholar дасле́дчык грэ́часкай гісто́рыі

2. стыпендыя́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ Лахаму́дра, лахамудрына, лахамудрашча ’неакуратная асоба’, (іранічна) ’разумнік, хітрэц’, лахамудрыць ’паказваць сябе вельмі разумным’ (Юрч. Вытв.). У выніку кантамінацыі ўтворана ад лахудра і мудры (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)