та́завы 1, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да таза 1. Тазавы цэх.
та́завы 2, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да таза 2. Тазавыя косці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
танкасло́йны, ‑ая, ‑ае.
Спец.
1. Які складаецца з тонкіх слаёў (пра драўніну). Танкаслойная сасна. Танкаслойная бяроза.
2. Які наносіцца тонкім слоем на што‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
трансфармацы́йны 1, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да трансфармацыі 1. Трансфармацыйная апаратура.
трансфармацы́йны 2, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да трансфармацыі 2. Трансфармацыйны касцюм.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
трохгра́нны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае тры грані. Трохгранны напільнік.
2. Спец. Які ўтвораны перасячэннем трох граней, што праходзяць цераз адну кропку. Трохгранны вугал.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
трохшлю́бны, ‑ая, ‑ае.
1. Які тры разы ўступаў у шлюб або знаходзіўся адначасова ў трох шлюбах.
2. Які паходзіць ад трох шлюбаў. Трохшлюбныя дзеці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
увазны́, ‑ая, ‑ое.
Які мае адносіны да ўвозу (у 1 знач.). Увазная сыравіна. // Які збіраецца, спаганяецца за ўвоз тавараў з-за мяжы. Увазная пошліна.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
упако́вачны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да ўпакоўкі (у 1 знач.). Упаковачны цэх. // Які прызначаны, служыць для ўпакоўкі. Упаковачная машына. Упаковачная папера. Упаковачная тканіна.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
усепадда́нейшы, ‑ая, ‑ае.
Уст. Які падаецца з вернападданніцкімі пачуццямі (эпітэт, які ўжываўся ў афіцыйных дакладах, просьбах і пад. пры звароце да цара). Усепадданейшае данясенне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фалікуля́рны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да фалікула. Фалікулярныя клеткі. Фалікулярны гармон.
2. Які ўтвараецца ў сувязі са зменамі ў фалікулах. Фалікулярная ангіна.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фі́нскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да фінаў, які належыць, уласцівы ім. Фінская мова. Фінскі эпас.
•••
Фінскі нож гл. нож.
Фінскія сані гл. сані.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)