Verbum

закуры́цца¹, -уру́ся, -у́рышся, -у́рыцца; зак.

Пакрыцца сажай, задыміцца.

Сцены закурыліся ад дыму.

|| незак. заку́рвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

закуры́цца², 1 і 2 ас. не ўжыв., -у́рыцца; зак.

Пачаць курыцца (у 1 і 3 знач.).

закуры́ць¹, -уру́, -у́рыш, -у́рыць; -у́раны; зак., каго-што.

Пакрыць сажай, задыміць, закуродыміць.

|| незак. заку́рваць, -аю, -аеш, -ае.

закуры́ць², -уру́, -у́рыш, -у́рыць; зак.

1. што, чаго і без дап. Запаліць і пачаць курыць.

З. люльку.

2. Стаць курцом.

Ён рана закурыў.

|| незак. заку́рваць, -аю, -аеш, -ае.

закурэ́лы, -ая, -ае.

Пакрыты сажай, закураны.

Закурэлыя чалеснікі.

закурэ́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -э́ецца; зак.

1. Задыміцца.

На пажарніку вопратка закурэлася.

2. Падняцца віхрам.

Пыл закурэўся.

закурэ́ць¹, -э́ю, -э́еш, -э́е; зак.

Пакрыцца сажай, задыміцца¹.

Сцены ў лазні закурэлі.

закурэ́ць², 1 і 2 ас. не ўжыв., -э́е; зак.

Пачаць курэць.

Галавешка закурэла.

закуса́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., каго (што) (разм.).

Скусаць, замучыць укусамі.

Закусалі камары.

заку́сачная, -ай, мн. -ыя, -ых, ж.

Грамадская сталовая, у якой падаюць проста згатаваныя, звычайна халодныя стравы.