канхастра́кі

(н.-лац. conchostraca)

падатрад жабраногіх ракападобных; дробныя ракі, якія трапляюцца ў вадаёмах, што перасыхаюць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

капі́р

[ням. Kopier(schablone)]

дэталь капіравальнага станка, якая перадае рух інструменту, што выконвае пэўную аперацыю.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

лейкемі́я

(н.-лац. leucaemia, ад гр. leukos = белы + haima = кроў)

уст. тое, што і лейкоз.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мегаспо́ра

(ад мега- + спора)

вялікая спора, што ўтвараецца ў мегаспарангіях разнаспоравых вышэйшых раслін (параўн. мікраспора).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мелапе́я

(гр. melopoiia)

1) вучэнне аб мелодыі ў Стараж. Грэцыі;

2) тое, што і мелодыка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мо́рфій

(ням. Morphium, ад гр. Morpheios = бог сну ў старажытнагрэчаскай міфалогіі)

тое, што і марфін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

наўме́н

(гр. nooumenon = ахопленае розумам)

філас. тое, што даступна розуму ў процівагу дадзенаму ў пачуццях.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

но́умен

(гр. noumenon = ахопленае розумам)

тое, што пазнаецца розумам у процілегласць дадзенаму ў пачуццях (феномену).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

па́нус​1

(лац. pannus = кавалачак тканіны)

запаленне рагавіцы вока, што выклікаецца часцей за ўсё трахомай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пеа́н

(гр. paian)

1) хвалебны гімн у старажытнагрэчаскай паэзіі;

2) тое, што і пеон​1.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)