безадва́льны, ‑ая, ‑ае.
1. Звязаны з апрацоўкай глебы, пры якой пласт не пераварочваецца.
2. Прызначаны
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
безадва́льны, ‑ая, ‑ае.
1. Звязаны з апрацоўкай глебы, пры якой пласт не пераварочваецца.
2. Прызначаны
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
біяста́нцыя, ‑і,
Навукова-даследчая ўстанова, прызначаная
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бурдзю́к, ‑а,
Мяшок са скуры жывёлы
[Цюрк.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вадацёк, ‑у,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вакза́льны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да вакзала.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
валье́ра, ‑ы,
Абгароджаная пляцоўка
[Фр. volière.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
каналіза́цыя, ‑і,
Сістэма труб, падземных каналаў і іншых санітарна-тэхнічных збудаванняў
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кансе́рвавы, ‑ая, ‑ае.
Звязаны з кансервамі, з іх прыгатаваннем.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
карбару́нд, ‑у,
Злучэнне крэмнію з вугляродам — вельмі цвёрдае крышталічнае рэчыва, якое прымяняецца
[Ад лац. carbo — вугаль і ням. rund — круглы.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
каро́ўнік, ‑а,
Памяшканне, хлеў
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)