прыблізна, прыкладна, нешта, недзе, так, больш-менш, на вока, з, са
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
Ігы́ ’так’ (брэсц., Нар. лексіка, 77), ’ага, але’ (стаўб., Нар. лексіка, 158; Мат. Маг.), рус. дан. иги́ ’але’, варонеж. игы́ ’але, добра, так’, укр. ігі́ ’цьфу’. З і‑гы, дзе і (гл. І 2) выступае ў функцыі выклічніка, гы < га (гл.) пад уплывам пачатковага і‑. Гл. ага.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ду́рстацца ’корпацца’ (Сл. паўн.-зах.). Запазычанне з літ. dùrstytis ’тс’ (так Сл. паўн.-зах.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
зайчаня́тка, ‑а; Р мн. ‑так; н.
Памянш.-ласк. да зайчаня.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
блізня́ткі, ‑так; адз. блізнятка, ‑а, н.
Памянш.-ласк. да блізняты.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кураня́тка, ‑а; Р мн. ‑так; н.
Памянш.-ласк. да кураня.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сапані́т, ‑у, М ‑ніце, м.
Мінерал, так званы мыльны камень.
[Ад лац. sapo, saponis — мыла.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пожа́луй вводн. сл. и частица бада́й, бада́й што; (должно быть) ма́быць, му́сіць; (возможно) магчы́ма;
пожа́луй, так бу́дет лу́чше бада́й што (ма́быць), так бу́дзе лепш;
вам э́то нра́вится? — Пожа́луй вам гэ́та падаба́ецца? — Бада́й што;
пожа́луй, ты прав бада́й (бада́й што, магчы́ма), твая́ пра́ўда.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
Іно́ся ’не так, іначай’ (Касп.), ’няхай’ (Нас., Грыг.), ’іншая справа’ (Нас., Яруш., Др.-Падб.), ’калі ласка’ (Нас.). Рус. смал., арл., калуж. и́но́сь ’добра, калі ласка’, смал. ина́себе ’няхай’, укр. дыял. іно́се, іно́сь ’няхай так; згодзен’. Складанне з іно і зваротнай часціцы -ся; параўн. рус. дыял. и́но́ ’часам’, ’толькі’, ’добра’, ’пасля’, ’некалі’, злучн. ’ці’, ’але’, ’так што’, ’калі’, укр. іно́ ’толькі’, польск. дыял. ino ’толькі, так’, злучн. ’толькі што, ледзь толькі’, ст.-рус. ино злучн. ’а, і’, ’але’, ’таму што’. Ino тлумачыцца неадназначна. Найбольш верагодна этымалагічная сувязь з *jьnъ (гл. іншы), Бернекер, 1, 431; Праабражэнскі, 1, 271; Слаўскі, 1, 462. Фасмер (2, 133) вылучае два кампаненты: i + no. Недакладна Гіст. мовы (II, 248) разглядае інося як уласную словатворчасць Ул. Дубоўкі.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
гло́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.
1. Частка стрававальнага тракту: мышачная трубка, якая злучае поласць рота са страваводам.
2. Тое, што і горла (у 1 і 2 знач.; разм.).
Схапіць за глотку.
|| прым. гло́тачны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)