тава́рнасць, -і, ж. (спец.).

Здольнасць вырабляць прадукцыю для рынку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уцяпля́льнік, -а, мн. -і, -аў, м. (спец.).

Уцяпляльны матэрыял.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цы́цара, нескл., н. (спец.).

Адзін з буйных друкарскіх шрыфтоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цэнтрава́льны, -ая, -ае (спец.).

Прызначаны для цэнтравання.

Цэнтравальныя станкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

экскрэме́нты, -аў (спец.).

Ператраўленая ежа ў выглядзе калу, мачы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

э́ндшпіль, -ю, м. (спец.).

Заключная стадыя ў шахматнай партыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

этымалагіза́цыя, -і, ж. (спец.).

Устанаўленне этымалогіі якога-н. слова.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Наву́ка (ТСБМ, Яруш., Гарэц.), ст.-бел. наука ’навука, сістэма ведаў; вучоба; навучанне; урок, нешта павучальнае; казань, пропаведзь; парада’ (Сташайтэне, Абстр. лекс., 65). Укр., рус. наука, польск., чэш., славац. nauka, в.-луж. nawuka, балг., макед. наука, серб.-харв. наука, славен. nauk ’навучанне, вучэнне, урок, прыклад, папярэджанне’. З *na‑ і ‑uk, гл. вучыць (Фасмер, 3, 49; Махэк₂, 666; спец. адносна ўсходнеславянскага слова гл. Кохман, SOr, 29, 115–120).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

манахро́мны спец. monochróm [-k-], éinfarbig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прарызі́ніць спец. gummíeren vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)