ста́ртавы спарт. Start-;

ста́ртавы пістале́т Stártpistole f -, -n;

ста́ртавы ну́мар Stártnummer f -, -n;

ста́ртавая кало́дка [ту́мба] Stártblock m -(e)s, -blöcke;

ста́ртавая пляцо́ўка Stártplatz m -es, -plätze

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

шта́нга ж.

1. тэх. Stánge f -, -n;

2. спарт. (у цяжкай атлетыцы) Schéibenhantel f -, -n, Hántel f, Stánge zum Gewíchtheben; (у футбольных варотах) Tór¦pfosten m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

булава́ ж. гіст.

1. (зброя) Kéule f -, -n

2. (знак вярхоўнай улады) Stab m -(e)s, Stäbe;

ге́тманская булава́ Hétmanstab m;

3. спарт. Kéule f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дыва́н м. Téppich m -(e)s, -e; спарт. Mátte f -, -n;

дыва́н ручно́й рабо́ты hándgeknüpfter [hándgewebter] Téppich;

засла́ць дывана́мі mit Téppichen áuslegen [belégen];

дыва́н-самалёт der flíegende Téppich

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

únentschieden

1.

a

1) нявы́рашаны

2) нерашу́чы (характар)

2.

adv спарт. унічыр

das Spiel ist ~ — гульня́ зако́нчылася ўнічыр

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Säbel

m -s, -

1) ша́бля

den ~ zíehen* — вы́цягнуць [агалі́ць] ша́блю

◊ mit dem ~ rásseln — бра́згаць збро́яй

2) спарт. эспадро́н (фехтаванне)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Gerät

n -(e)s, -e

1) прыбо́р; прыла́да; інструме́нт

2) начы́нне; по́суд

3) спарт. снара́д

4) тэатр. рэквізі́т

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Lósung

I

f -, -en

1) ло́зунг

2) вайск. паро́ль

II

f -, -en

1) тыра́ж латарэ́і [паздкі]

2) спарт. жараб’ёўка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Verlégung

f -, -en

1) перанясе́нне (пасяджэння)

2) пераво́д (у другое месца)

3)

~ des Körpergewichts — спарт. перано́с цяжа́ру це́ла

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Volleyball

['voli-]

m -s спарт.

1) валейбо́л

~turníer — валейбо́льныя спабо́рніцтвы

2) мяч, які́ адбіва́ецца з лёту (напр., у тэнісе)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)