падтава́рнік, ‑а, м.
Спец. Тонкія сасновыя ці яловыя бярвенні, жэрдкі, якія выкарыстоўваюцца для падсцілкі пад тавары, грузы на суднах, барках, а таксама для часовага мацавання ў шахце.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
парасімпаты́чны, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які разам з сімпатычным аддзелам вегетатыўнай нервовай, сістэмы ўдзельнічае ў рэгуляцыі дзейнасці ўнутраных органаў (пра нервы, нервовыя валокны і пад.). Парасімпатычнал нервовая сістэма.
[Ад грэч. para — побач і сімпатычны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
парафі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.
Спец. Падпісаць (падпісваць) дагавор (пераважна міжнародны) ініцыяламі ўпаўнаважаных асоб кожнага з дагаворных бакоў у знак згоды з яго тэкстам.
[Ад фр. paraphe — скарочаны подпіс.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пастано́вачны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да пастаноўкі (у 3 знач.). Пастановачныя сродкі оперы. Пастановачны план. // Разм. і спец. Прыгодны для пастаноўкі, эфектны ў пастаноўцы. Пастановачны балет.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пата́ль, ‑і, ж.
Спец. Метал у выглядзе тонкіх палос, які выкарыстоўваецца для аддзелкі чаго‑н. замест пазалоты; фальшывае золата са сплаву медзі з цынкам і інш. металамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
патраі́ць, ‑траю, ‑троіш, ‑троіць; зак., што.
Спец. Тройчы ўзараць. Ухадзіўся з работаю дзядзька Марцін. Яшчэ на тым тыдні скончыў сеяць грэчку. Патраіў і папар пад жыта. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
па́трубак, ‑бка, м.
Спец. Кароткая труба, якая служыць адводам ад асноўнага трубаправода, рэзервуара і пад. Сухія выхлапы сіняга дыму з патрубкаў матора, як стрэлы, абудзілі стаянку. Алешка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
па́ціна, ‑ы, ж.
Спец. Налёт зеленаватакарычневага колеру, што ўтвараецца на паверхні прадметаў з медзі і бронзы ў выніку акіслення, якое адбываецца пад уздзеяннем часу або ствараецца штучна.
[Іт. patina.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перагрунтава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.
Спец.
1. Пакрыць грунтам (у 5 знач.) нанава. Перагрунтаваць мэблю.
2. Пакрыць грунтам (у 5 знач.) усё, многае. Перагрунтаваць усе дахі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
піламатэрыя́лы, ‑аў; адз. піламатэрыял, ‑у, м.
Спец. Матэрыялы з дрэва, атрыманыя шляхам распілоўкі. Вырастаюць карпусы дрэваапрацоўчага камбіната, які забяспечыць усё будаўніцтва піламатэрыяламі і вырабамі з дрэва. «Беларусь».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)