этымалагіза́цыя, -і, ж. (спец.).

Устанаўленне этымалогіі якога-н. слова.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Наву́ка (ТСБМ, Яруш., Гарэц.), ст.-бел. наука ’навука, сістэма ведаў; вучоба; навучанне; урок, нешта павучальнае; казань, пропаведзь; парада’ (Сташайтэне, Абстр. лекс., 65). Укр., рус. наука, польск., чэш., славац. nauka, в.-луж. nawuka, балг., макед. наука, серб.-харв. наука, славен. nauk ’навучанне, вучэнне, урок, прыклад, папярэджанне’. З *na‑ і ‑uk, гл. вучыць (Фасмер, 3, 49; Махэк₂, 666; спец. адносна ўсходнеславянскага слова гл. Кохман, SOr, 29, 115–120).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

падкітава́ць спец verktten vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

палірава́ць спец poleren vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

пеленгава́ць спец pilen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

по́рысты спец porös, prig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

цэнтрава́ць спец zentreren vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

калібрава́ць спец kalibreren vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

кіслотатрыва́лы спец säurefest, sä́urebeständig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

кітава́ць спец verktten vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)