гра́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Адбітак з часткі друкарскага набору, яшчэ не звярстанага ў старонкі, а таксама сама частка такога набору.

Чытаць гранкі.

|| прым. гра́начны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

noch

1.

adv

1) яшчэ́

~ mmer — усё яшчэ́

2) яшчэ́, ужо́; не пазне́й як…

~ vor zwei Tgen — яшчэ́ [усяго́] два дні [таму́] наза́д

3) яшчэ́ (пры абазначэнні дабаўлення)

~ inmal — разм. яшчэ́ раз

~ inmal so viel — яшчэ́ сто́лькі ж

2.

cj

wder… ~…, nicht… ~… — ні… ні…

wder du ~ ich ні ты ні я; nicht hute ~ mrgen — ні сёння, ні за́ўтра

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

падсе́яць, -е́ю, -е́еш, -е́е; -е́й; -е́яны; зак., што і чаго.

Пасеяць яшчэ, у дадатак да чаго-н.

П. гароху.

|| незак. падсява́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. падсява́нне, -я, н. і падсе́ў, -се́ву, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

му́сіць, му́шу, му́сіш, му́сіць; незак.

1. Быць абавязаным зрабіць што-н.

Я мушу прызнаць сваю памылку.

2. у форме інф., у знач. пабочн. сл. Мабыць, напэўна, відаць.

Ты, м., не снедаў яшчэ.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ember [ˈembə] n. звыч. pl. пры́сак, гара́чы по́пел; вуго́лле, што яшчэ́ тле́е

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ізно́ў прысл разм nchmals, noch einmal; weder (яшчэ раз)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

as far as

да; нако́лькі; яшчэ́

as far as I know — нако́лькі я ве́даю

as far as 1920 — яшчэ́ ў 1920 го́дзе

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

doważyć

doważy|ć

зак. даважыць; узважыць яшчэ;

~ł mu dwa ogórki — ён узважыў яму яшчэ два агуркі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

подколо́тьII сов. (наколоть дополнительно) разг. падкало́ць;

подколо́ть дров ещё падкало́ць дроў яшчэ́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

аб’яві́цца, -яўлю́ся, -я́вішся, -я́віцца; зак.

1. З’явіцца, выявіцца; знайсціся; падаць вестку.

Не гаруй, яшчэ а. твой брат.

2. Выказаць жаданне што-н. зрабіць.

Ехаць па дровы аб’явіўся старэйшы сын.

|| незак. аб’яўля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)