цеплаэнерге́тыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

Спец.

1. Галіна цеплатэхнікі, якая займаецца пераўтварэннем цеплаты ў іншыя віды энергіі (механічную і электрычную).

2. Тэорыя і практыка прымянення і эксплуатацыі цеплавой энергіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

та́ннасць, ‑і, ж.

Нізкая цана чаго‑н. Таннасць электрычнай энергіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

МАГАТЭ (Міжнароднае агенцтва па атамнай энергіі) Internationale Atomenergie-Behörde

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вя́лы, -ая, -ае.

1. Які страціў свежасць, звяў (пра расліны).

Вялая трава.

2. перан. Пазбаўлены бадзёрасці, энергіі.

В. працаўнік.

В. настрой.

|| наз. вя́ласць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

праменява́нне, ‑я, н.

Спец. Выпраменьванне целам электрамагнітнай энергіі ў акаляючую прастору.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акумуля́цыя, ‑і, ж.

Спец. Збіранне. накапленне, канцэнтраванне. Акумуляцыя энергіі. Акумуляцыя капіталу.

[Лац. accumulatio — накапленне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

джоўль, ‑я, м.

Адзінка вымярэння работы, энергіі, а таксама колькасці цеплыні.

[Ад уласн. імя.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэрмагенера́тар, ‑а, м.

Машына для непасрэднага ператварэння цеплавой энергіі ў электрычную.

[Грэч. thermē — цяпло, гарачыня і лац. generator.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фотаэлектры́чнасць, ‑і, ж.

Спец. Працэс непасрэднага пераходу светлавой энергіі ў электрычную.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электрахаладзі́льнік, ‑а, м.

Халадзільны агрэгат, які працуе пры дапамозе электрычнай энергіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)