катахрэ́за, ‑ы, ж.

Спалучэнне супярэчлівых, лагічна несумяшчальных паняццяў, напрыклад, чырвонае чарніла, жывы труп.

[Грэч. katáchrēsis — злоўжыванне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пурпуры́н, ‑у, м.

Спец. Арганічнае чырвонае фарбавальнае рэчыва, якое здабываецца з каранёў марэны.

[Фр. purpurin.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Morze Czerwone

Чырвонае мора

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ірдзе́ць і (пасля галосных) рдзець, 1 і 2 ас. не ўжыв., -дзе́е; незак.

Рэзка вылучацца (пра што-н. чырвонае), чырванець; быць ярка-чырвоным ад чаго-н.

Ірдзеюць сцягі.

Неба ірдзее.

|| наз. ірдзе́нне і (пасля галосных) рдзе́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Burgundy

[ˈbɜ:rgəndi]

adj.

чырво́нае бургу́ндзкае віно́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

віно́, -а́, мн. ві́ны, він і -аў, н.

Алкагольны напітак, прыгатаваны з ягад, садавіны.

Чырвонае в.

Вінаградныя віны.

Сталовае в.

|| памянш. вінцо́, -а́, н. (разм.).

|| прым. ві́нны, -ая, -ае.

В. пах.

В. склеп.

○

Вінныя ягады — сушаныя плады фігавага дрэва.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чыхі́р, ‑у, м.

Каўказскае чырвонае віно хатняга вырабу, якое яшчэ не перабрадзіла. Выпіць шклянку чыхіру.

[Цюрк.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Mahagóni

n -s чырво́нае дрэ́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

кабернэ́, нескл., н.

1. Сорт вінаграду з цёмна-сінімі ягадамі.

2. Чырвонае віно з такога вінаграду.

[Фр. cabernet.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Князь (воз.), гл. Чырвонае

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)