ма́рганец, ‑нцу, м.

Хімічны элемент, серабрыста-белы крохкі тугаплаўкі метал.

[Ням. Mangan(erz) ад н.-лац. manganum.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мендзяле́вій, ‑ю, м.

Хімічны элемент з самым цяжкім атамным ядром.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цынк, ‑у, м.

Хімічны элемент, коўкі метал сінявата-белага колеру.

[Ням. Zink.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стро́нцый, -ю, м.

Хімічны элемент высокай актыўнасці, радыеактыўныя ізатопы якога выкарыстоўваюцца ў тэхніцы.

Простае рэчыва с. — мяккі, коўкі і пластычны серабрыста-белы метал.

|| прым. стро́нцыевы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

фікса́ж, -у, м. (спец.).

Хімічны раствор, у якім прамываюць пасля праяўлення фатаграфічную плёнку, пласцінку або адбітак з яе для замацавання відарыса.

|| прым. фікса́жны, -ая, -ае.

Фіксажныя растворы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

kopiowy

капіравальны;

olówek kopiowy — хімічны аловак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вальфра́м, ‑у, м.

Хімічны элемент, цяжкі тугаплаўкі метал серабрыста-белага колеру.

[Ад уласн. імя.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

во́лава, ‑а, н.

Хімічны элемент, мяккі коўкі метал серабрыста-белага колеру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

радо́н, ‑у, м.

Прыродны радыеактыўны хімічны элемент, газ, прадукт распаду радыю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

танта́л, ‑у, м.

Хімічны элемент, цвёрды тугаплаўкі метал шэра-стальнога колеру.

[Лац. tantalum.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)