ВАТМЕ́ТР,

прылада для вымярэння актыўнай магутнасці электрычнага току. Бывае эл.-дынамічны, ферадынамічны, індукцыйны, эл.-статычны, тэрмаэл. і тэрмарэзістыўны. Мае 2 эл. ланцугі: току (уключаецца паслядоўна з нагрузкай) і напружання (паралельна нагрузцы). Пашырэнне межаў вымярэння дасягаецца з дапамогай дадатковых рэзістараў, шунтоў і вымяральных трансфарматараў току і напружання.

т. 4, с. 36

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Nétzspannung

f -, -en эл. напру́жанне то́ку

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Strómleiter

m -s, - эл. правадні́к (то́ку)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

паніжа́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які служыць, прызначаны для паніжэння напружання электрычнага току. Паніжальная падстанцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераключа́льнік, ‑а, м.

Прыстасаванне для пераключэння чаго‑н. Пераключальнік электрычнага току. Пераключальнік дыяпазонаў прыёмніка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кенатро́н, ‑а, м.

Двухэлектродная электронная вакуумная лямпа, якая служыць вентылем у выпрамніках пераменнага току.

[Ад грэч. kenós — пусты і (элек)трон.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ват, ‑а, М ваце, м.

Адзінка вымярэння магутнасці электрычнага току. Лямпачка на сорак ват.

[Ад уласн. імя.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выпрамні́к, ‑а, м.

Спец. Прыстасаванне для ператварэння пераменнага электрычнага току ў пастаянны. Паўправадніковы выпрамнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самаінду́кцыя, ‑і, ж.

Узбуджэнне электрарухаючай сілы індукцыі ў правадніку пры змяненні ў ім току.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фарадыза́цыя, ‑і, ж.

Спец. Прымяненне пераменнага току нізкай частаты ў лячэбных і дыягнастычных мэтах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)