Verbum

не́мы, -ая, -ае.

Жудасны, страшэнны, дзікі, роспачны.

Н. крык.

◊

Немым голасам (разм.) — вельмі моцна, што ёсць сілы (крычаць, плакаць).

патаго́нны, -ая, -ае.

1. Які выклікае пот.

Прапісаць патагоннае (наз.).

2. перан. Які вымотвае ўсе сілы, эксплуататарскі.

Патагонная сістэма.

вы́дыхнуцца, -нуся, -нешся, -нецца; -ніся; зак.

Патраціць усе сілы, знясілець.

Атака выдыхнулася (перан.: аслабла).

|| незак. выдыха́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

адужэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е; -жэ́й; зак. (разм.).

1. Набрацца сілы, ачуняць пасля хваробы.

2. перан. Пабагацець.

Змянілася, адужэла вёска.

сіла́ч, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Чалавек вялікай фізічнай сілы.

|| ж. сіла́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

ампе́р, -а, мн. -ы, -аў і пры падліку пераважна ампе́р, м. (спец.).

Адзінка сілы электрычнага току.

|| прым. ампе́рны, -ая, -ае.

блінда́ж, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Абарончае падземнае збудаванне для ўкрыцця жывой сілы ад агню праціўніка.

|| прым. блінда́жны, -ая, -ае.

урасця́жку, прысл.

Выцягнуўшыся на ўсю даўжыню, на ўвесь рост або напружваючы сілы (пра каня).

Легчы ў.

Конь цягнуў воз у.