аксака́л, ‑а, м.

У народаў Сярэдняй Азіі — паважаны, умудроны жыццём чалавек, а таксама форма ветлівага звароту да такіх людзей.

[Цюрк. āq — белы, saqal — барада.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бешбарма́к, ‑у, м.

Спец. У народаў рэспублік Сярэдняй Азіі — страва з крышанага мяса, звычайна баравіны, з наварам мукі, круп.

[Цюрк. bešbarmak.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жэрдзь, ‑і, ж.

Тое, што і жардзіна. Над стагамі Жэрдзі-вежы... Чарот. [Іван Міхайлавіч] убачыў і кладку, сярэдняй таўшчыні жэрдзь. Самуйлёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сярэдняме́сячны, ‑ая, ‑ае.

Які прыпадае ў сярэднім на месяц; які з’яўляецца сярэдняй велічынёй, што прыпадае на месяц. Сярэднямесячны заработак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аттеста́т атэста́т, -та м.;

аттеста́т о сре́днем образова́нии атэ́стат аб сярэ́дняй адука́цыі;

аттеста́т зре́лости атэста́т ста́ласці;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

курса́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

1. Навучэнец курсаў.

2. Навучэнец сярэдняй або вышэйшай ваеннай навучальнай установы.

К. сувораўскага вучылішча.

|| ж. курса́нтка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. курса́нцкі, -ая, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

midland

[ˈmɪdlənd]

1.

n.

сярэ́дняя ча́стка краі́ны

2.

adj.

1) у сярэ́дняй ча́стцы краі́ны

2) абкру́жаны су́шай, міжзе́мны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

палата́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які вымаўляецца з дадатковым пад’ёмам сярэдняй часткі языка да паднябення; мяккі (аб зычных гуках). Палатальныя гукі.

[Ад лац. palatalis.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

таха́ры, ‑аў.

Народ, які жыў у 2 ст. да н. э. і ў першым тысячагоддзі н. э. ў Сярэдняй Азіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Míttelstreckenrakete

f -, -n вайск. раке́та сярэ́дняй да́льнасці дзе́яння

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)